Yaşamın her alanı için çok etkili.
Bilinçli olarak dinlenmek ve yenilenmek, yüksek performans sürdürmenin temel koşuludur. Unutmamak gerekir ki, müziği müzik yapan notalar değil, aradaki boşluklardır.
Sayfa 31Kitabı okudu
Öyle gunler vardır ki dünya, dayalı döşeli bir odaya benzer; açık renklere boyanmış tavanı gökyüzü gibi hisseder, açık yeşil duvar kagıdına dağlara bakar gibi bakarsınız. Yaşamın rengarenk halısı üzerinde yuvarlanan oyuncakların çocuksu şirin müziği ulaşır kulaklarınıza. Bazen bu ilkbahar günleri yazın ortalarına, hatta son bahara kadar uzanır, sonra yaşlılık zamanının çocukluk günlerine dönüşür. Butun çocuk oyunlarının ve son barışın arkasında yatan bir şeylerin anımsanması gibi dokunaklıdır bu günler.
Sayfa 119Kitabı okudu
Tam bu yüzden müziği seviyorum sanırım...
....yaşam ve sarboşluğun birbirine zıt kavramlar olduğunu düşünmüş, doğu§tan itibaren yaşamı, sınırları belli bir mezura gibi düşünerek ne aceleye ne de telaşa kapılmış, yaşamın kendini sürekli aynı hızda tekrar etmesine alışmıştı. Belki de, yaşamının mü zikle aynı şey olduğunu hissettiği için müzikten hoşlanmıyordu.
Müziğin kendisinin asla sarhoşluğa kapılmadı ğını, olasılıkla çok iyi ayrımsamıştı.
Zaten yaşam dediğimiz nedir ki? İçimizde ara ara çakan ışıklar. O ışıklı an’lar; işte bu, tek tek minicik noktalar uçuca eklenir, bazen birbirinin içine girer, biri ötekinin üstüne çıkar, ya da altına kaçar; durmadan yer yön değiştirerek yol alan bu noktalar bileşimi, çok güzel bir müzik oluşturur. Hep süren, bazılarımız için kesintisiz, bazılarımız için ancak ara ara işitilebilen bir müzik parçası. Sonun bütün belirginliğine karşın, bizi peşine takar, sürükler; yorar, acı çektirir, sevindirir, coşturur, bir zehir olup içimize dolar, sonra ılık seher yelleri üfürür, bizi diriltir; değişiriz, kendisi de değişir; hep öyle, son notayı bile bile, hemen çoğu kez, hüzünlü ya da şen, ezgiler kulaklarımızdan eksik olmadan; o ezgilerde herbirimiz birbirinden çok değişik anlamlar bularak, böylece de o müziği, o müziğin her notasını -yaşamın küçük an’larını- içimizde milyonlarca kez değiştire değiştire, bundan ötürü de o notalar herbirimiz için apayrı anlamlar yüklenerek en son notaya doğru yürürüz.
Sayfa 30Kitabı okudu
Sanatçılarla birlikteyken, resimlerle, müzikle, güzel olan her şeyle, kendine ait küçük bir dünyaya kapanmanın keyiflerini çok yoğun hissederim; sonra sokaklara çıktığımda yoksul, aç, kirli küçük suratıyla karşılaştığım ilk çocuk, şöyle dedirtir bana: ‘Hayır, kendimi kapamam - kendime ait bir dünyada yaşamayacağım.
Bu tür bir şey artık varolmayana dek resmi, yazıyı, müziği tümüyle durdurmak istiyorum.’ Siz de,” diye toparladı, sözlerini, .. “yaşamın bilmez tükenmez bir çatışma olduğunu hissetmiyor musunuz?”
Sayfa 46 - İletişim Yayınları
