Kapağını kapatır kapatmaz içimde tarif edilemez garip bir duygu yaşayıp hemen burada soluklandım. Söyleyecek o kadar çok şey var ki bu kitapta. Hayata, insanlığa dair o kadar güzel mesajlar barındırıyor ki. Her bir karakterle ayrı ayrı sohbet ediyorum havası vardı ve onları dinledim, neler yaşadıklarını, olaylara nasıl baktıklarını, yeri geldi kimilerini yargıladım, yeri geldi onlarla üzüldüm, bazı karakterlerle empati kurmayı denedim ve bir kez daha anladım ki herkes olduğundan daha fazlası… İnsanız işte bilemiyoruz bazen ama hiçbir şey dört dörtlük değil ve herkesin bir sorunu var şu hayatta. Herkes bir şeyler saklıyor işte. O yüzden yargılamamak gerek hemen bir şeyleri. Dışardan her şey güllük gülistanlık olabilir ama karşımızdaki insan içinde kim bilir nelerle savaşıyor. Aktı gitti kitap bir çırpıda, Ethem ve Nurten siz bu kitapta çok ayrısınız benim için.
Biz olana bakıyorduk. Selami büyümüş, eli iş tutmuş, bizim dükkana çalışan olmuş. Bizim dükkandaki Selami olana kadar neler olmuş bu oğlana, bunu hiç düşünmemiştim, merak etmemiştim. (s:195)