Sevilmemekte bir nevi yaşarken ölmekti...
O benim ayağımın altındaki sandalye
tekme atma derdindeyken ;
ben onun bir gülümsesine ölmüştüm zaten
sevda kurşunu değilse bu bağrımdaki
insan sevmeye bir neden bulamazıydı ki,
bir parça yaşamak için
bin defa ölmek mi gerekti...
dNz
Yaşayan en karmaşık ruhum...
Bir çığlığın haykırışlarını içimde taşıyorum.
Dünyada var olmaktan zorluk çekiyorum.
Ait olduğum yerde değilim, nereye aidim bilmiyorum bile... Var olmanın, yaşamanın verdiği hiçbir hazzı içimde
Sanırım hayat daha huzurlu olacak artık. Sessizlik ana dilim olacak. Keşifler ve açılımlar olacak, ama kargaşadan uzakta. Belki yeniden biraz olsun renklenir dünya benim için. Belki; ilerleyen zamanlarda. Yaşarken, çürüyoruz. Ölürken, yaşıyoruz. Bunu aklımdan çıkarmayacağım. Neşemi koruyacağım. Danng. Dinng. Donng. Ben bir kez daha ölünceye kadar, merhaba dünya, merhaba, merhaba, merhaba.
Sorun bendim ve artık ölmeliydim.
Bana yaşarken huzur yoktu. Bunu bu gece anlamıştım. Ölmek benim için tek kurtuluş yoluydu. Belki de kimseye bırakmadan kendi işimi kendim halletmeliydim. Eğer ben ölürsem herkes daha mutlu olurdu.
