vasiyetim
"Bütün organlarımı bağışladığım için muhtemelen ölümümden sonra beni size bir poşet içinde verecekler. Fazla kurcalamayın. Cesedimi o poşetle toprağa gömüp, üzerime bir ağaç dikilmesini istiyorum. Mezar taşı istemiyorum. Ne cenazemde, ne de sonrasında 3'üydü, 7'siydi, 40'ıydı gibi bahaneler ile karnınızı şişirmeyin. Ben siz pide yiyin diye ölmedim. Arkamdan dua da etmeyin, yaşarken yapmadığınız iyiliği öldükten sonra yapmayın, yemem. İlla birilerine yemek vermek isterseniz sokak hayvanlarına verin. Bu en net isteğimdir.Hiçbir eşyamı bir tanıdığa vermeyin. Aşevlerine ya da sosyal hizmetlere verin. Beni tanıyanlar bilir, açık sözlüyümdür. O yüzden gönlüm ister ki hepinizden önce öleyim. Sonraya kalıp da kimsenin ölüsüyle uğraşamam. Arkamdan da atip tutabilirsiniz, rahat olun.Sizinle mi uğraşacağım? Ne güzel
ölmüşüm. Ve evet.. Hayvanları insanlardan daha çok seviyorum."
Şiirlerim inlerim
Beyaz bir defter siyah bir ağıt
Derdimi anlatsam bulunmaz yiğit.
Kaderin önüne yazılmaz beyit.
Ölmüşüm yaşarken yok ağlayanım.
Oysaki istemem yalan dünyayı.
Yarimden çekmişim bütün cefayı.
Görmedim kimseden gerçek vefayı
Bir Resmin Dili
Uzun kahverengi paltom, kavuşuyor rüzgarla.
Sağ elim cebimde, sıkıyorum kırık hayallerimi.
Bir tanesi dökülse, yaramı tarif edememek korkusu basıyor çehremi.
Kısa saplı şemsiyeme düşen yağmur tanesi anlatıyor vuslatı.
Buruk yüzümde karışıyor, sefillikten kalma düşünceler.
Asfaltın yaralandığı yerlerden, taşıyor yağmur.
Toprakla karışan kahverengi
Sene 1977 Rize de sınıf öğretmenliği okuyorum, Okula puan sıralamasına göre 48. öğrenci olarak kayıt olmuşum, Tek hakim grup Türkeşçiler, ben aktif ideoloji ve siyasete uzak, ferdi özgürlüğüne düşkün köylü bir gencim, Hakim grup bana göre gereksiz boykot ve benzeri eylemler yapıyor ben bu eylemlere katılmıyorum, Okula gidiş gelişlerde onlarla aynı
Hüzün..
Ne saçımda bir ak
Ne yüzümde bir çizgi var.
Gençliğimin bağrında,
İçimde ölen umutlar.
Al yanaklar ardındaki
Hüznü kim anlar?
Geçici heveslerle bezeli,
İçimde bir mezarlık var.
Vazodaki bir çiçek,
Kafesteki bir kuşum.
Yaşarken kurumuş, hapsolmuşum.
Yokmuş bir çıkış, kahrolmuşum.
Ağlaya ağlaya
Dert olmuşum,
Şu kısacık hayatta
Ölümü yeğler olmuşum...
Ne saçımda bir ak
Ne yüzümde bir çizgi var.
Gençliğimin bağrında,
içimde ölen umutlar.
Al yanaklar ardındaki
Hüznü kim anlar?
Geçici heveslerle bezeli,
İçimde bir mezarlık var.
Vazodaki bir çiçek,
Kafesteki bir kuşum.
Yaşarken kurumuş, hapsolmuşum.
Yokmuş bir çıkış, kahrolmuşum.
Ağlaya ağlaya
Dert olmuşum,
Şu kısacık hayatta
Ölümü yeğler olmuşum.