Atatürk’ün ruhumun babası diye bahsettiği Namık Kemal’i okumak güzel bir his. Namık Kemal’e hayran kalmamla birlikte Atatürk’ün söylediği sözün ne kadar haklı olduğunu idrak etmem ise daha da güzel. Kitap vefa, intikam ve ihanet üçgeni üzerinden dönüyor. Ufak tefek tecrübelerim ve okuduğum kitaplar, izlediğim dizilerden edindiğim yargıya göre biz kadınlar, sevdiğimiz erkek ne yaparsa yapsın gene duygularımıza yenik düşüp bir şekilde karşımızdakini affetme gafletine düşüyoruz. Erkekler ise dünyanın bütün anlamlı sözleriyle, samimiyetiyle aşık gibi gözükürken karşısındaki kadın herhangi bir ihanet şüphesi uyandırdığı vakit direkt silip atıyorlar; düşünmeden, dinlemeden, anlamaya çalışmadan. Bu kitapta da bu izlenimin bariz örneklerini görebiliyoruz. Eser bunların sonucunda yaşanan dramı gözler önüne seriyor. Ne diyorduk? “Son pişmanlık çare etmez!”
