Unutmadık Yasin'im, unutmadık seni, unutmadık sizi...
youtu.be/pqeIk2M9nus?si=...
🥀
Yeşil kuşların kanatları altında
Nur gibi şühedamız, ışıl ışıl ışımakta
Vahşilere inat, yarış var bu gün hayırda
Şehidler yürüyor Amed sokaklarında
ROGER BANNISTER
Atletizm alanında 1950’li yıllara kadar önemli başarılar elde edilmişti. Öyle ki doktorların bu yöndeki araştırmalarından hareketle kamuoyunda “bir mil dört dakikanın altında koşulamaz, bu insan fizyolojisi açısından mümkün değildir.” yargısı vardı.
Bu olumsuz görüşler atletizm otoritelerini ve atletizmle uğraşan atletleri de etkilemişti.
Kurbağalar Yarışıyor
Hep tavşanla kaplumbağa yarışacak değil ya... Bu sefer de kurbağalar kendi aralarında yarışmaya karar vermişler. Yarışmayı kazanmak için yaşadıkları derenin hemen yanında bulunan yüksekçe bir ağacın tepesine tırmanmaları gerekiyormuş. Yarışmacı kurbağalar ağacın önünde sıraya dizilmişler, diğer kurbağalar da çevreye yayılıp yarışmayı izlemeye başlamışlar.
Yarış başlamış. Ne var ki seyirci kurbağalardan hiç biri gerçekte o ağacın tepesine çıkılabileceğine inanmıyormuş. Seyirciler arasından şu sesler duyuluyormuş:
“Zavallılar... Hiçbir zaman başaramayacaklar!”
Zaman ilerlemiş, seyirci kurbağaların sesleri hiç değişmemiş:
“Zavallılar... Hiçbir zaman başaramayacaklar!”
Nihayet biri hariç, kurbağaların hepsinin ümitleri kırılmış ve yarışı bırakmışlar. Ama kalan son kurbağa büyük bir gayret ile ağacın tepesine çıkmayı başarmış.
Kurbağalar hayret içinde onun bu işi nasıl başardığını öğrenmek istemişler. İçlerinden biri ona yaklaşmış ve bu işi nasıl başardığını sormuş. O anda farkına varmışlar ki ağaca tırmanmayı başaran kurbağa sağırmış!
Bizlere hayallerimizi gerçekleştiremeyeceğimizi, hedeflerimize ulaşamayacağımızı söyleyen kişiler her zaman olacaktır. Böylelerine karşı sağır olmayı bilmek gerek.
Gökyüzünden Bir Şarkı
Gözyaşı gibi seller akar umutsuz topraklarda.
Gel gör ki umutsuz topraklarda bile,
Bir damla yaşın iziyle yeşerir umut.
Gökyüzünden bir şarkı düşer, ümit diye insanlığın üzerine.
Dalgalar, taş mezarların üzerinden geçer,
Rüzgar içini döker dalga sesleriyle.
Melankoliyle dolu bir nağme yükselir derinlerden,
"Gökyüzünden düşen bir damla yaş, insanlığın kaderine eşlik eder."
Zamanın koşusunda kaybolan bir ruh için,
Yaşam, zamanın akışına karşı kaybedilen bir yarış gibi gelir.
Anılar çağlayan sular gibi akarken,
Gökyüzünden hüzünlü damlalar düşer, zamansız bedenleri, zamanında mutlu edebilmek için.
REYYAN ÖZTÜRK
Eğer kendini yalnız hissediyorsan çevrendekilerin varlığının bir anlamı yoktur.
Sayfa 29
Abartı Değil Gerçek !
Çocuk kitaplarını sevin…
Yeğenim vasıtasıyla tanıştığım bu kitap büyük mesajlar verdi. Okuduğum zaman onun bir “çocuk kitabı” olmadığını anladım. Bir bakıma günümüzden bahsediyor. Küçücük çocukların yaşından büyük davranması, doğar doğmaz telefon, tablet ve televizyona maruz bırakılması… İnsanların karşılaştığı kişilere en azından kafa sallayıp selam vermesi yerine görmezden gelip yolunu çevirmesi ya da telefonuna gömülmesi… Ağaçları kesip, gölleri nehirleri kuruttuktan sonra hepsinin yapayını yapmamız… Koca koca binalar dikmemiz, her köşe başına adı “özel” olan ancak eğitimin yerde olduğu okullar kurmamız… Öğrencileri yarış atı gibi görüp sürekli ders, test, oku, çalış diye verdiğimiz emirler…
Evet bunların hepsi bizim başımızdan geçti ve geçiyor. Şermin Yaşar’da çok güzel anlatmış. Kesinlikle her yaşın okuması gereken bir eser.
Abartmayın ! 
Abartma Tozu 
Şermin Yaşar
