Yasin BÖLÜKBAŞI ツ
@yasinnbb
İnstagram/Twitter/Facebook: yasinnbb
Beden Eğitimi Öğretmeni/Şarkışla Anadolu Lisesi
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi/Spor Bilimleri Fakültesi/BURDUR
Şarkışla/Sivas
Şarkışla/SİVAS
674 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hiçbir şeyin birini sevmek kadar incitme potansiyeli olmadığı doğrudur ama hiçbir şey onun kadar iyileştirici de değildir.
Emily Henry , Dünyayı Bölen Aşk
"Sen onca rengin arasında beyaz, ben onca rengin arasında siyah. Yaklaşma; yalnızca parmak uçlarımla dokunsam saçlarına, kirlenirsin anında. Sen gökyüzünde ki bulut, ben yeryüzünde ki deniz. Saramayız birbirimizi, saramayız yaralarımızı. Daha derin yaralardan başka bir şey katmayız birbirimize, bulutlar denize düşmezse eğer..."
“Bazı günlerde dağları yerinden oynatacak güce sahip olacaksın. Bazı günlerdeyse gücün sadece yataktan kalkmaya yetecek. İkisi de hayatın ve insan olmanın gerçeği...”
Okur Takip Önerileri
"Bazen sadece o dipsiz bucaksız simsiyah gözlerinin içine dalıp dakikaları, saatleri hatta zaman kavramını unutmak istiyorum..."
Zamana Ulaşamazsınız
"Bir gün şu an olduğunuz kişiyi özleyerek ona " Hey, bakın, her şey yolunda gitti " ve "Dayandığınız için çok minnettarım " ve " Her şey bir şekilde yolunda gitti " demeyi özleyeceksiniz. . onların elini tutmak ve onlara geleceğin aslında daha iyi olduğu bilgeliğini vermek isteyeceksiniz ve bunu biliyorsunuz çünkü bunu yaşıyorsunuz. ama bu şekilde zamana ulaşamazsınız. Bugünkü siz ile daha iyi durumda olan siz arasındaki uçurumu kapatmanın tek yolu onların var olduğu umuduna tutunmaktır..."
Kötü Kaderim
Dikkatim dağılır çoğu zaman bazı geceler, kaybolurum... Kırık benliğim, yalnızlığım ve direnmeye devam eden ruhumla başbaşa kalırım. Yaşamayı unutmuş, bezgin ve yıkık bir adam olurum. Bir noktada içimde bir cesetin yaşadığını hissederim. Tam da o an, kalbimin; onarılamaz, küçük parçalara ayrıldığını anlarım. Duygularıma dokunan umutsuzluklarım, beynimin içinde toplanan olumsuzluklarım ve bütün güvensizliklerimle sessizliği dinlerim. Kendimi kandırıp dururum, kendimi avuturum ve bunu yalnız kendim için yaparım. Sonra, kayıp bir çocuk gibi korkarım. Dünyam beni çok kez parçaladı, yine de yaşamak zorundayım ama neyseki eskisi kadar acı vermiyor olanlar. O kadar çok dengesizim ki, bu gece düşebilirim. O kadar çok dikkatsizim ki, bu gece yanlış bir şeyler yapabilirim ve o kadar çok yorgunum ki bu gece, ölebilirim!
Yasin BÖLÜKBAŞI ツ
Sevgi insana benzemez, sevgi eylemlerimizdir, sevgi elimizden geleni yapmaktır.
Rupi Kaur
Hayatta kimsenin sandığım kadar iyi niyetli olmadığını anlamadım. Meğer kimsenin kalbi benim kalbim kadar hassas değilmiş. Her şeyin farkına varmak beni insanlardan uzaklaştırdı. Elbette böylesi daha iyi ama insan kırılıyor, üzülüyor, en sonunda da pişman oluyor... İnsanlar vefasız!
Aşk mı?
Herkes için aşkın ne olduğunu bildiğimi iddia etmiyorum ama benim için ne olduğunu size söyleyebilirim. Aşk, birisi hakkında her şeyi bilmek ve yine de onunla birlikte olmayı herkesten daha çok istemektir. Aşk, utanabileceğiniz şeyler dahil, kendinizle ilgili her şeyi onlara anlatacak kadar onlara güvenmektir. Aşk, birisinin yanında kendini rahat ve güvende hissetmek, ama o kişi bir odaya girip sana gülümsediğinde hâlâ dizlerinin güçsüzleşmesidir.
Nezaket hepimizin mücadele ettiğini anlamakla başlar.
Charles Glassman
Ne büyük bir aptallık!
Oysa birçoğumuz mutluymuşçasına yaşıyoruz bu hayatı. Sürdürdüğümüz, yalnızca sahte, sıradan ve olanaksız bir yaşam! Sırf bu yüzden başka bir hayata kaçma hayalini o kadar çok kuruyoruz ki, sahip olduğumuz hayatı yaşamaya bile fırsat bulamıyoruz. Hem de günün birinde; herkesten ve her şeyden gideceğimizi bile bile yapıyoruz bunu...
Mutluluk dediğimiz şeyi neden başkalarında arıyoruz? Ya da neden bir nesnede? Zaten neden insan mutlu olmak için sebepler arar ki? Üzülmek için bir çok sebep bulabiliyorken, mutluluk için bulamamak neden bu kadar zor? Anlamsız!
Karne almak için heyecan duyan o son nesil, şimdi aynı heyecanı karne dağıtmak için yaşıyor...