Oscar Wilde'nin okuduğum ilk kitabı; yazarın, kadınlar ile ilgili bazı fikirlerinde yanımda olsa da ağzının ortasına çok konuşma deyip bir tane çakma isteğim oldu. Kadınlara haksızlık ettiğini düşünüyorum aksi için ona bir şey kanıtlama çabasına da girmem. Kadın olarak konu ne olursa olsun bir erkeğe bir şey kanıtlamaya çalışmam çünkü bir erkek bir kadını "tavlamak" dışında öyle bir çabaya girmez.Benim de birini tavlama çabam olmadığına göre sizinle tartışmayacağım Bay Wılde.
Kitapta gençliğe ve güzelliğe sıkça övgü vardı. Güzelliğin sıkça kutsanmasına rağmen mutlak güzel veya mutlak güzellik inancım yok sevilenin güzelliğine aşka inanırım.
Gençlik ve hayatı yaşamak ile ilgili cümleleri ise içimi acıttı; ben yaşlanmak daha doğrusu istediğim hayatı yaşayamadan ölmekten korkan biriyim benim ruhsal olarak bam telime bastığı konudur.Bu konuda içimi sızlattı hayatsızlığımla ilgili beni acımasızla yüzleştirdi...Yaşamak Dileğiyle (:
Dorian'a gelince yer yer ona kızdım, hak verdim, üzüldüm hatta ona acıdım ama aşık olmadım (: Tuhaf ve rahatsız ediciydi...
Kitabı tabii ki öneriyorum; konusu, yazarın kalemi, mesajlarını, çok beğendim yazarın başka kitaplarında mutlaka okuyacağım. Size de iyi okumalar (:
