Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Tokyo'nun Son Çocukları
Açıkçası başlarda biraz sıkıldım,ama sanırım benim sabırsızlığımdan kaynaklanan bir şeydi.Daha sonra Mumei ve Yoşiro'yu tanıdıkça sevmeye başladım kitabı.Yazar bir distopyayı anlatıyor bize.Burada yaşlılar hiç ölmüyorlar,dinç ve sağlıklar.Bunun aksine çocuklar ise bir kaç adım bile yürüdükten sonra yorulan sürekli hastalanan ve ileride daha da büyük sorunları olacak olan çocuklar.Böyle bir dünyayı büyükdede Yoşiro ve Torununun çocuğu Mumei'nin gözünden anlatmış yazar bize.Kitabı okurken çoğu yerde icimi endişe ve üzüntü kapladı.Kitapta çoğunlukla karamsar bir hava vardı bence.Kaynaklarını umarsızca tüketen,sömüren,kirleten insanoğluna doğa böyle bir ceza verebilir miydi gerçekten?
Ayşe Şasa modern tarzda büyümüş, zengin bir ailenin kızı. Çok güzel evlerde yaşıyorlar, yabancı mürebbiyelerin elinde büyüyor. Onların sıkı denetimi altında ezilen bir çocukluğu var. Ailesi idareyi tamamen mürebbiyelere veriyor. Onların batı kültüründe büyüyor, onların dilini, onların dinini öğreniyor yani kendi özünden uzak büyütülüyor. Ayşe Şasa
Dersimli çocuklar top, tüfek, mitralyöz gürültüleri içinde dünyaya geldiler
Ve katledildiler
Analarının kucağından alıp sürgün edildiler
Yaşlıları üst üste yığıp ölüme ölümlere gönderdiler
Kadınları rahminde çocuk taşıyan kadınların karınlarını deştiler
Doymadılar can almaya
İnsanları birbirine bağlayıp ateşe attılar
Dersim düri ra düri venge tufengo yeno
Hasta olup süt emmiyen çocukları parçaladılar
Aşiret reisleri
Ağalar ve zenginler
Binlerce canın katledilişine ortak oldular kendi dilinden olan insanları katlettiler
Anne karnındaki çocukları
Kocaların sırtındaki eşlerini katlettiler
Memik ağa cennet yüzü görmeyesin dost bildiğin dostların tarafından kırk nüfusluk aileni kurşuna dizdiler
Dersim katliamı belgelerle gün yüzüne çıkartılmış ve hâlâ bu katliamı inkâr eden sözde insanlar bulunuyor
Ve başladı kıyamet süngüler göğüs hizasına tutuldu
Ferad ağa
Uşen ağa
Hıdır, Ali, Mustafa, Mehmed Qemer bağlandılar memik ağa dost bildiğin düşmanın elleriyle kendinin ve ailesinin ölümüne sebep oldu
Kadınlara ve kızlara el atıldı
Çocuklar anne karnında parçalandı...
Merhabalar değerli kitapseverler bugün sizlere Tuğçe Güzel'in kaleminden Hayata Yansıyan İzler adlı hikâye kitabını tanıtmak istiyorum. Kitabımız 12 hikâyeden oluşmaktadır. Hikâyelerin içerisinde anne özlemi, kardeşliğin nasıl güzel olduğu, yapılan iyiliklerin bize nasıl geri dönüş yaptığı, şükretme, aşkın güzelliği, terk edilme, yaşlılara hürmet ve daha birçok konu ele alınmış. Yazarın kalemi o kadar akıcıydı ki keşke daha uzun bir kitap olsaydı dedim. Hangi hikâyeyi daha çok sevdiğimi soracak olursanız ben bu kitapta seçim yapamayacağım çünkü tüm hikâyeler içime işledi resmen. Her hikâye sonrası çeşitli şiirlere de yer verilmiş. Ayrıca kitabın son sayfalarını yazarımız hayallerimizi yazmak için boş bırakmış bizlere. Değerli kitapseverler haydi sizde çayınızı kahvenizi alıp bu güzel kitabı okuyun. Benim gibi hikâye severlere keyifli okumalar dilerim. Yazarın kalemine sağlık.
Spoiler İçerir!!!!!!!
Bol hikayenin ve geriye dönüşün, yan karakterlerin anlatıldığı bir bölüm oldu.
Ah Zero üzümlü kekim, kendine resmen işkence ediyor ve nefret ediyor kendinden. Avcı tarafı baya ağır bastığı için ki bu tarafı biraz fazla saplantılı, Yuki'ye olan sevgisine kendini laik görmüyor. Bu nasıl iş ya, Yuki'nin kendine küçükken davranışlarını
Evelio Rosero’nun kalemi ile tanışmam “Ordular” adlı eseri ile olmuştu. Latin Amerika edebiyatını çok seviyorum ve elimden geldiğince okumaya çalışıyorum. Öğle Yemekleri’de okuduğum için pişman olmadığım bir eserdi ama Ordular çok daha iyi, söylemeden geçemeyeceğim.
Yaşlılara, fahişelere ve sokak çocuklarına öğle yemeği veren bir kilisenin pederi ve zangocu acil bir iş nedeniyle bir günlüğüne başka bir yere gidince ayini yönetmek için başka bir peder gelir. Kilisenin kamburu, üç Lilisi, kedileri ve Sabina için kilisede uzun süredir ilk kez söylenen şarkılar mı, yoksa brendi ve şarap kokusu mu ateşler fitili bilinmez, sırlar fısıltılara karışıp dökülür dudaklardan…
“Kolombiyalı yazar Evelio Rosero, Öğle Yemekleri’nde sadece kutsalı kutsallaştıranı değil, kutsalın kendisini de günah çıkarmaya davet ediyor.”
