Çocuk, belirsizlik içindeki bir mucizedir. Hayatının her iki yarısında da mahrum bırakılır, ancak bastırmalar onu memnun etmeye ve duyumlar içinde birikmeye, bedenini doldurmaya devam eder. Çocuk bunlardan bir tür anlam çıkarmak, onlar üzerinde hâkimiyet kurmak zorundadır. Düşünceler mi bedene, yoksa beden mi düşüncelere hâkim olacaktır? Bu çok kolay değildir. Çocuğun içinde bulunduğu varoluş ikilemi nin kesin zaferi ya da doğru çözümü söz konusu olamaz. Bu, neredeyse hayatının başlangıcından beri onun problemidir, yine de bu problemle mücadele edecek kişi yalnızca bir çocuktur. Çocuklar, gereğini anlamadıkları semboller, önemsiz görünen sessiz talepler, doğal enerjilerinin doğrudan ifadesi durumundaki hazdan uzaklaştıran kurallar ve kodlar tarafın dan sürekli izlendiklerini hissederler. Ve bedene hâkim olma ya, orada yokmuş gibi, "küçük bir insan gibi", davranmaya çalıştıklarında, beden aniden onları ezer, kusmuk ya da dış kıya daldırır ve çocuk umutsuz gözyaşlarıyla yalnızca sembo lik bir hayvan olduğunu gizleyen hilenin silinmesiyle yıkılır. Genellikle çocuk kasıtlı olarak kendini kirletir ya da yatağım ıslatmaya, yapay sembolik kuralların yükünü protesto etme ye devam eder: Çocuk, bedenin asıl gerçeklik olduğunu, da ha basit yeryüzü cennetinde varlığını sürdürmek istediğini ve "doğru ile yanlış"m dünyasına atılmak istemediğini söylüyor gibi görünür.
Sayfa 61
"Sevenin var senin suçüstü şehzadem
Nesin sen cevap ver ? Mahrem...
Ücra yerlere düştü kayıp merhem
Bendim en asil tek kişilik harem
Düş ve melodi en güzel düet
Suretin silindi kaldı silüet
Uykum Yok yatağım soğuk Küvet!" # Kolera
Nem varsa şu mahzende,
Yatağım,
Yastığım,
Donum,
Gömleğim,
Sigaram,
Kibritim,
Kitabım,
Ellerim,
Gözlerim...
Nem varsa şu mahzende,
Nem varsa,
Nemli filôn değil, düpedüz ıslak!
Yani şu geçirdiğim on gün var ya,
On ay eder su içinde!
Değdi..
Kızabilirsin. Kızacaksındır da muhtemelen.
Sen hayatta kal diye, yaşamını aldım senden. Hayatta kalan fakat yaşamayan bir ölüye çevirdim seni. Acımasızlıktı bu. Sana da kendime de acımadım. Çünkü karşımda bir cellat vardı ve ben o cellatla hayatının, hayatımızın pazarlığını yapmak zorunda kalmıştım.
Ne öleceğini söylesem giderdin ne de