Homofobikleri epeyce rahatsız edeceğini düşündüğüm Adınla Çağır Beni'yi olabildiğince objektif şekilde değerlendirmeye çalıştım. Şu var ki sırf LGBT sempatizanlığından direkt kitaba 10 vermek büyük bir hata olur. Ancak kitabın iki erkeğin arasındaki aşkı olabildiğince yalın ve cesur anlatabilme çabası da takdiri hak ediyor şekerim.
Su katılmamış bir lezbiyen olarak ben kitabı okurken kendime de bir özeleştiri yapmaya çalıştım. ister heterosekseksüel ister eşçinsel olsun erkek cinselliğinden midem bulanıyor. Elimde değil yaradılışım böyle. Bu sebeple kitaptaki erkeklerin yakınlaşma durumu bana ilgi çekici gelmedi. Bu sebeple sadece aralarındaki aşka odaklanmaya çalıştım.
Bu açıdan bakıldığında sevgiyi katmanlar halinde güzel anlatan bir kitap Adınla Çağır Beni. Anlatım dili olarak ya gerçekten çok yavan ya da çeviri yaparken olabildiğince sadeleştirmeye çalışmışlar. Elio ve Oliver'in aşkını tanıdık Akdeniz coğrafyasında, İtalya'nın büyülü atmosferi eşliğinde okumak keyifli. Kitaba genel puanım 7 ama dediğim gibi bu çevirinin yavanlığından kaynaklanıyor da olabilir. Daha iyi bir çeviride 8 puan alabilecek bir kitap.
Daha ikinci kitaptan İlk kitabı özlettin Glukhovsky!!
Üzdün Gılokovski reis. Cidden büyük üzdün beni.(HATTA SAÇMALAMIŞSIN BİLE DİYEBİLİRİM!) İlk kitaptan sonra bu kitaptan çok şey bekliyordum. lakin puanlarını ve incelemlerini okumadan önce bi göz atınca vasat bir ara kitap olduğunu farkettim. Yine de devam kitabıdır okuyalım dedik. Vasat olsa bile kabuldum ama vasatında altındaydı. ilk 200 sayfada
...o olmayı başar!
Her kim isen o olmayı başar. Sırf sosyal olduğunu kanıtlamak için roller bütününe bürünüp maymunluk etmenin anlamı ne! Unutma kader onu izleyene yol gösterir ve karşı geleni süründürür.
Euripides öldükten sonra kıymeti anlaşılan, MÖ 484-406 yıllarında yaşayan Atinalı oyun yazarı. Usta yazarın 100’e yakın eseri olduğu bilinmektedir. Lakin
240 syf.
8/10 puan verdi
"ESKİYİ GETİR, YENİYİ GÖTÜR" YA DA BİR DÖNGÜNÜN ANATOMİSİ
Orhan Pamuk... Peşin peşin söyleyeyim, hakkında önyargılarımın olduğu, bazı kitapları ile alakalı, kültürüne, tarihine olan yabancılığı gerekçesiyle eleştirilen, olmayan soykırıma "Türkiye'de 1 milyon Ermeni öldürüldü" diyerek zıplayan ya da böyle zıplaması istenilen,
Kuşaktan kuşağa aktarılmış yalnızlıklar..
Eser, Büyülü Gerçekçilik edebiyat tarzıyla yazılmış. Yani birçok olağanüstü olayı, olağan bir şekilde adeta kusursuz bir sıradanlıkla yazar satırlara işlemiş.
Kitabı henüz okumadan önce hakkında yaptığım ön araştırmalar sonucu bayağı beklentilerle kitabı okumaya başlamıştım. -Yazarın bu kitap üzerine düşünme sürecinin yaklaşık 15/16 yılını almış
Seneler evvel aldığım ancak bir türlü okuma fırsatı bulamadığım bir kitaptı. Canımın sıkkın olduğu farklı dönemlerde iki üç kez elime alıp birkaç sayfa okuduktan sonra okumayı bırakırdım. Sonunda okumayı başardım ama bunda aynı anda birden fazla kitabı okumamın etkisi büyük. Aksi halde sıkılırdım sanırım. Kitap bir genç kızın yaşadığı olumsuz yaşantılar sonucunda hayatla ilgili gerçekçi olmayan olumsuz düşüncelere kapılması ve ninesinin anlattıkları sayesinde düşünce yapısını değiştirmesi üzerine kurulu. Genel olarak kitapta bilişsel davranışçı terapi ekolünün görüşleri hakim, kitap sonunda da varoluşçu terapinin görüşlerine hafif bir vurgu var. Düşüncelerimizin duygularımızı, duygularımızın davranışlarımızı, davranışlarımızın da kaderimizi etkilediği; olumsuz düşüncelerimizi olumlu düşüncelerle değiştirmemiz gerektiği kitap boyunca sürekli vurgulanmış. Tam da bilişsel davranışçı kuramın görüşü olan bu durum belki yazarın bu kurama getirdiği bir yorumdur ancak bana fazlasıyla zorlama geldi. Ayrıca terapi esnasında danışanların olumsuz düşünceleri ve şemalarıyla yoğun şekilde çalışıp ardından bunları olumlusuyla değiştirebilmek için de yine yoğun bir çaba gerekirken kitabın söylemleri bana çok yavan geldi. Kitabın içinde paylaşılan ayetlerin ve sözlerin insanı kısa süreli rahatlatması dışında çok da sevemedim.
