Yok oluyorum yavaş yavaş, varlığımı hissettirmeden, göz göze gelmeden yok oluyorum. Bir demet güle muhtaç kalmadan gidiyorum. Ne zormuş geride yaşanmamış anılar bırakmak, ne zormuş yaşamış gibi hatırlamak ve ne kadar zormuş kalbinde yaşamak. Sevgilim..
Gülüşü, dünyamı saran sevdiğim.
Bu mektup sana, bu mektup bize.
Bir bir yazdım her şey olmayan hiçlerimizi.
Güzeldi köşe başlarında seni izlemek, saçına taktığın her bir çiçek..
Güzeldi ,sensizde olsa kırlarda yeşermek.
Sensiz de güzeldi sevmek. Sensiz ve sensizlik. En sadık yoldaşlarım. Yoldayım, her an ne getireceğini bilmediğim bir patikadayım.
Bu ne karışık yolculuk böyle. Kalbine tarif gerekiyor sevdiğim. Her köşeden yolcu çıkıyor. Kaç yol var kaç yolcu ağarladın ne yapsam sayamadım.
Kübra Nur Gümüş
Sigarayı bıraksam diyorum, tamamen sana başlasam. Sen daha çabuk bitirirsin işimi, böyle çok yavaş ölüyorum..
İlk baskı kitabımdın sen benim
Sarı sayfalarında siyah gözlerine daldığım.
Kandil ışığında okudum seni
Zifiri karanlıklar içinde..
Sen kitap kokusu nedir bilir misin?
Ağacın özü gibi kokuyordu sayfaların..
Okumasamda başucumdaydın hep
Uyuduğumu gözlerdin kirpiklerinin ucundan..
Sen şimdi sensizlik nedir bilir misin?
Dolunayda ruhum çekiliyor