"Biz zeval bulduk diye devlet zeval bulmasın."
-I.Murad'ın Savaş Meydanında Şehit Edilmesi-
Haçlı Ordusu'nun artıkları toplanıyordu.
Padişah cesetler ve şehitlerle dolu savaş meydanını geziyordu. Kumandanlardan biri yaklaşıp Padişahı etekledikten sonra:
“Padişahım, şurada bir Sırplı yatur, Müslüman olacağını söyleyüb huzurunuza yüz sürmek ister.”
Sultan Birinci Murad gülümsüyordu. İslâm dinine girip kardeşlik teklif eden birini reddedemezdi.
“Getirin!”
Getirilen yeminli Sırp asilzadesi Miloş Kabiloviç'ti. Padişaha yaklaştı. Ayaklarına kapanmak ister gibi bir hareket yaparak elbisesinin geniş koluna sakladığı zehirli hançeri Sultan Murad'ın göğsüne sapladı:
“Al!”
Sultan Murad göğsün tuttu, etrafını saranların kucağına yığılırken: “Kader” diye mırıldandı. “Bayezid'i padişah yapın.
"Biz zeval bulduk diye devlet zeval bulmasın."
I. Kosova Savaşı (1389)
Rumeli fethinin Sultan Birinci Murad devrine taaluk eden son perdesi, Kosova Sahrası'nda oynanacaktı. Bir yandan Haçlılar yüz bini aşkın askerle ilerlerken Osmanlı Ordusu altmış bin gazi ile Kosova Sahrası'na gidiyordu.
Haçlılar kör bir gurur içinde idiler. Birbirlerini öve öve göklere çıkarıyor, mutlaka bir zafer kazanacaklarına
Ploşnik Bozgunu (1388)
Niş'in Fethi ile Osmanlı Devleti hududunun Morava boylarına dayanması, Sırbistan ve Bosna İslavlarında büyük bir panik meydana getirmiştir. Bu panik nihayet mukavemet fikrine dönmüştür. Sırp Kralı Lazar Grebliyanoviç, vaziyeti, Bosna Kralı Tvartko'ya anlatıp ittifak teklif etmiştir. Bir kısım Bulgar ve Arnavut kaçaklarının da bu ittifaka dâhil olmasıyla vücut bulan otuz bin kişilik Haçlı Ordusu, o sırada Vardar boylarında ilerleyip Bosna'yı istilaya başlayan yirmi bin kişilik Osmanlı Ordusu'nu Toplika Vadisi ndeki Ploşnik mevkiinde ani bir baskınla bozmuştur (1388).
Çandarlı Kara Halil Hayrettin Paşa'nın Vefatı
Bu zaferi müteakip Sadrazam Cendereli (Çandarlı) Halil Hayrettin Paşa'nın vefatı (1387) başta padişah olmak üzere herkesi üzüntüye gark etmiştir. Osmanlı Devleti'nin kuruluş vetiresinde ilmiyle, zekâsıyla, dirayetiyle, gelişme vetiresinde de diğerlerine ilaveten kılıcıyla büyük hizmetler yapan şanlı vezirin vefatı üzerine Sultan Murad'ın gözyaşlarını tutamayarak ağladığı rivayet edilir.
Sultan Murad Hüdavendigar:
“İlâhi, Sen ne büyüksün, ne yücesin. Bana bu günleri gösterdiğin için hadsiz hamd ve sena olsun. Ordularımı yendirme, talihimi döndürme, İslâm milletine gelecek bütün kaza ve belaları şahsıma gönder, onları muzdarip etme, âmin!”