Kanuni Sultan Süleyman'ın belki de en büyük şansı, Yavuz Sultan Selim gibi bir padişahın oğlu olmasıydı. Çünkü bu baba, idealleri söz konusu olduğunda dur durak bilmeyen, yorulmayan, her türlü fedakârlığı hiç çekinmeden sergileyebilen bir şahsiyete sahipti. Şahsının sözkonusu olduğu durumlarda son derece affedici ve hoşgörülü, ama devlet ve halkın mevzu bahis olduğu konularda asla taviz vermeyen bir şahsiyetti.