"Sözün kısası , sosyalizm yeryüzünde bir gün gerçekleşecekse , Fransa'dan başka bir ülkede gerçekleşecektir."
Bir ideal olarak kardeşlik Batı’da Fransız İhtilali sırasında ortaya çıksa da burjuvazi bu ideali hiçbir zaman ciddiye almamıştır.
Sayfa 37Kitabı okudu
Itrinin ve Tanburi Cemil Bey'in ismini hiçbir şekilde işitmeyen genç idrakler, sıra Mozart ve Beethoven'a geldiğinde mutlaka malumat sahibidirler.246 Attila İlhan, Hangi Batı'da aynı meseleye çok benzer bir şekilde değinir:
Lisede Sophokles okuduk, klasik Türk musikisine sövmeyi, Divan şiirini hor görmeyi, buna karşı devletin yayınladığı kötü çevrilmiş Batı klasiklerine körü körüne hayranlık göstermeyi öğrendik. Sanki Sinan Leonardo'dan önemsiz, Mevlâna Dante'den küçüktü, Itri ise Bach'ın eline su dökemezdi. Aslında kültür emperyalizminin ilmiğini kendi elimizle boynumuza geçiriyorduk.247
----
246 “Yaşayışımız, daha çocukluktan başlayarak Avrupa'nın dünya görüşüne, geleneklerine göre düzenlenmiştir.” Dostoyevski, M.F. Yaz İzlenimleri Üzerine: Kış Notları. İstanbul: İletişim, 2019, sh. 53.
247.İlhan, A. Hangi Batı, sh. 15. Mümtaz da Huzur'da oldukça benzer bir konuyu gündeme getirir: “Biz şimdi bir aksülamel devrinde yaşıyoruz. Kendimizi sevmiyoruz. Kafamız bir yığın mukayeselerle dolu; Dede'yi Wagner olmadığı için, Yunus'u Verlaine, Baki'yi Goethe ve Gide yapamadığımız için beğenmiyoruz. Uçsuz bucaksız Asya'nın o kadar zenginliği içinde, dünyanın en iyi giyinmiş milleti olduğumuz hâlde çırılçıplak yaşıyoruz. Coğrafya, kültür, her şey bizden yeni bir terkip bekliyor; biz misyonlarımızın farkında değiliz. Başka milletlerin tecrübesini yaşamaya çalışıyoruz.” Tanpınar, A.H. Huzur. İstanbul: Dergâh, 2011, sh. 270.
Sayfa 230Kitabı okudu
