FYODOR MİHAYLOVİÇ DOSTOYEVSKİ, 1821'de Moskova'da doğ du. Petersburg Askeri Mühendislik Okulu'nu bitirdikten kısa bir süre sonra edebiyatla uğraşmak için askerlikten ayrıldı. İlk romanı İnsancık lar (1846), dönemin ünlü eleştirmeni Belinski'den büyük övgü aldı. Hemen ardından İkiz (1846) adlı kısa romanı geldi. Daha sonra art
Herkes kör kütük sarhoş olmak, her şeyi unutmak için birbiriyle yarışıyor...
Her şey gerektiği gibidir...
İnsanların ruhunda bir toplumun inşaası için gerekli olan ilkerler yoktur. İnatçı, bağnaz hatta modası geçmiş savaş sürüyordur.
Bizim olan şeyleri daha değersiz görüyoruz.
Hatta sevmiyoruz...
Yokum ben. Yeryüzünde yokum. Lütfen beni görmeden geçip gidin yanımdan. Fark etmeyin beni. Görseniz bile görmezden gelin ne olur... Başınızı çevirip geçin!
Kendine böylesine değer veren bir insanda kardeşlik duygusunun bulunmaması elbette doğaldır. Neden mi? Çünkü kardeşlikte , gerçek kardeşlikte ayrı bir kişilik yoktur. Ben yoktur.
Ah, hayır, hayır! Başkalarını suçlamak bana mı kalmış? Bilirim haddimi ben
Birleştiğimiz zaman güçlü oluruz ancak. Gerekliysem size, bütün varlığımla, her şeyimle alın beni.
İnsan diye geçirdim içimden, ' 'doğanın kralı, ufacık karaciğere bu kadar mı bağımlı? Ne rezillik?
Öylesine bir hüzün var ki yüzlerinde...Zavallılar! O ne mutsuzluktur öyle! O ne telaştır!
Ne kötü şey şu işsiz güçsüzlük... Neler geliyor insanın aklına!
İnsanların ruhunda bir toplumun inşası için gerekli olan ilkeler yoktur...
Artık susmuyor da eskisi gibi. Durmadan konuşuyor. Kitapları da düşürmüyor elinden...