Yazan Çizen Bir Kız
@yazancizenbirkiz
11 kütüphaneci puanı
2270 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sohbet sohbeti perçinledi.
Sayfa 47
"Şu incecik hilali gökyüzünün bir kenarına iliştiriveren Tanrı'ya hamdolsun." diye fısıldadı. "Şu yıldızı onun yanı başına konduran, yağmurdan sonra toprağı, hasattan sonra buğday tarlasını kokuyla dolduran da O'dur. Şanı gönüllerde daim olsun, elçisinin adı kutsal kılınsın."
Sayfa 47
Hangi zeytin ağacı ister ki bağrında böyle bir yarık açılmasını, peygamberin kanının üstüne sıçramasını?
Sayfa 47
Okur Takip Önerileri
Şimdiyse sadece kaçıp gitmek istiyordu.
Sayfa 45
Ama hiçbir insan eli taşa böyle bir kederi geçiremezdi.
Sayfa 45
Lâhit kopyacısının yanağına bir damla yaş sızabilirdi zifiri karanlıkta üç kez sallanan meşaleyi görmeseydi.
Sayfa 44
Belki bir gün gelirsin.
Sayfa 44
Ama çok geçmeden her hatıranın tüllenmesine içerlemişti. Hafıza da yürek de sanıldığı kadar kuvvetli bir şey değildir.
Sayfa 44
Uzun süre gecenin sessizliğinde duyduğu her sesi ondandır zannetmişti lâhit kopyacısı, bir gölgeyi o sanmıştı.
Sayfa 44
Bir çocuğu bulan da yitiren de bir daha yekpare kalamaz.
Sayfa 44
Oysa bıraksalar her an sağ omuzundan öpecek sol omuzuna kapanacaktı oğlunun.
Sayfa 44
Bir çocuğun yüzüne her baktığımızda değişmiş bir yüz görürüz, bugünkü yüzü dünkü yüzü değildir.
Sayfa 43
Oysa en fazla lähit kopyacısı bilirdi çocukların rüzgâr gibi ese- rek, çiçek gibi açarak, geçip giderek büyüdüklerini.
Sayfa 43
İnsanları birleştiren mutluluklar değil acılarsa, o da çocuğunu daha sağken yitirmiş miydi kendisi gibi?
Sayfa 43
Her şey gerçekliğini kaybederken önce sesini yitirmişti. En ölümcül savaş bile taşın süküneti içinde işte böyle gölge oluvermişti.
Sayfa 43