Abdülkadir Budak Sözleri ve Alıntıları
Abdülkadir Budak sözleri ve alıntılarını, Abdülkadir Budak kitap alıntılarını, Abdülkadir Budak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neye Yarar Tecrübe? / 6
"Kuytularda, gölgelerde yeşerdim
"Güneşi altın manto sanıp sırtina giyen" Öldürülen boğaya yas tutmayı bırakıp Öldüren matadoru alkışlayanlar
Benim Madrit düşlerime girmedi
Orta Anadolu'da bir gölün kıyısında
İki kürek sayesinde durgun sularda
Nefes alıp veren kayık olarak
Gözlerimi büyük açıp dinledim
Okyanus görmüş gemiyi
Kâğıda dökmekle bütün bunları
Çağıma ve kendime doğrulttum
Duvardan alıp tüfeği
Bu şiiri"
Sayfa 23Kitabı okudu
Neye Yarar Tecrübe? /4
"Tedirgin eden bir soru
Sen şair
'Bana yamurdan bahsetme,
Yağdır onu!'"
Sayfa 18Kitabı okudu
Ona göre baştan beri iflâh olmaz biriydim
Babam korkuydu bana, annem yürek serinliği
En sevdiği oğluydum -bana hep öyle gelirdi-
Uzun avcı öykülerini ilk ondan dinlemiştim
Hayatta ben en çok annemi sevdim
Sözümona büyümüştüm, ekmek getirirdim eve
Annem öldü, düşüyorum, koptu salıncağın ipi
Anahtarsız bir kilide benzediğim doğru şimdi
Saçlarına tırmanırdım tutunup yıldızlara
Kokusu kalmıştır diye kapandım odalara
Kıyamazdı bilirdim şiirler yazan oğluna
Sevgilim terkedince benden fazla ağlardı
İstiridyeydi annem, içinden inci çıkardı
Hergün daha da büyüyor yüreğimdeki yırtık
Annemi anılarda bile bulamıyorum artık
Babamın hemen ardından gitmesi gerekmezdi
Evinin badanasını yarım bırakıp erkenden
O gün bugündür bana gülden önce gelir diken
Dedim ya anahtarını yitirmiş bir kilidim
Hayatta ben en çok annemi sevdim
Çünkü bacakları uzun, mesafe tanımıyor
Çünkü rüzgârın atında, büyük deneyiminde
Elbette aşk beni geçer haritayı kendi çizmiş
Dağları iyi biliyor, nehirleri de
Bir ateşin koynunda uyuyorken bile geçer
Serin su başlarında dinleniyorken bile
Ve ben onun peşinden kurşun olsam yetişemem
Okyanusa vardığında göle gelmiş olur muyum
O çınar
Hadi ben hayırsızım, raydan çıkmış trenim
Daha acısı baba, yolcu da benim!
Eski yakın arkadaşlarımdan biri üniversiteye geçerken yepyeni bir hayata başlamak için ismini değiştirmiş , önce kendine bir isim seçmiş sonra mahkeme gitmiş ve çocuğuna vermek istediği ismi de yanına eklemiş -ben o kadar yaşayamam diye- ve bunların hepsini gülerek anlatıyordu . Her zaman ki arkadaşım, ciddi olamayacağı kadar ağır konuları her zaman böyle anlatır. Onun yalnızlığı bana hep sahici gelmiştir zaten, içten ve gizlenmeyen bir yalnızlık. Bu bana daha önce hiç bu denli baştan başlamak istemediğimi düşündürdü. Sahiden her şeye baştan baslayabilir miydi insan ? Ben bu ihtimali hiç bilmiyordum önce eskiyi temizlemeli ayiklamali onda kalmasını istediklerini sonra diğerlerinden teker teker kurtulmalı temizce ? Yoksa kaybolmaz mi ? Varmiydi bunu başaran gerçekten her şeye baştan baslayabılen, ama her şeye diline , düşüncelerine, sevdiklerine, seveceklerine özellikle seveceklerine baştan karar verebilse ne güzel olur . Artık bunu düşünmeye başladım başta ismime karar vericem ismim bendekilere uymuyor sanırım tamamen bana ait de olabilir pek tabi suan ki ismim ama önce sorgulamam gerek ben en başından buradan başlayacağım bendekilere sahip çıkmayı öğreneceğim
Hiç bir kitaptan alıntı değildir
