Aloysius Bertrand Gönderileri
Aloysius Bertrand kitaplarını, Aloysius Bertrand sözleri ve alıntılarını, Aloysius Bertrand yazarlarını, Aloysius Bertrand yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ah! insan, söyle bana onu, biliyorsan eğer, insan, tutkuların ipleri ucunda havada asılı, şu sıçrayan kırılgan oyuncak; hayatın yıprattığı , ölümün parçaladığı bir kukladan başka bir şey değil mi yoksa?
Ve yalvardım, ve sevdim, ve şarkı söyledim, ben, yoksul ve acılı şair! Ama boş yere taşıyor, inançla, aşkla ve dehayla dolu yüreğim!
Ama heyhat! Artık hiç güneşim kalmadı, ilham perimi ısıtan o çekici gözler kapandığından bu yana.
Tıpkı böyle, bir yalnızlıktır ruhum, uçurumun kıyısında, bir elim hayatta ve ölümde öteki elim, umutsuzca hıçkırıyorum, orada.
Dans edelim ve şarkı söyleyelim, yitirecek hiçbir şeyi olmayan bizler; (...)
Ama miskinler tekkesinin eşiğinde bile oturmayanlar vardı aralarında. Tıp ve ecza sanatlarının bir haçla işaretlediği bu bitkin, kederli, şikayetçi insanlar gezdirirlerdi gölgelerini bir manastırın yüksek ve beyaz duvarları arasında, ibresi hayatı uzaklaştıran, ve ölümü yaklaştıran güneş saatinde gözleri.
Böylece yanıltmaya çalışırlardı, mutluluk için çok hızlı, acı için çok ağır geçen saatleri!
Ve ben, diz çökmüş bir mümin, bir köşede, orgun altında, gökyüzünden meleklerin ezgiler söyleyerek inlediklerini duyuyormuşum gibi geliyordu bana.
Buhur kokuları geliyordu burnuma uzaktan, ve Tanrı, yoksulun başağını devşirmeme izin veriyordu, kendisinin bereketli hasadından sonra.
“Bir şairim, eğer şair olmak sanatı aramaksa!”
..bir kurumuş çiçek düştü o fark etmeden sayfaların arasından. Çiçeği alıp yerden verdim ona. Beni selamlayarak solgun dudaklarına götürdü çiçeği yabancı, ve gizemli kitabın arasına koydu.
-“Bu çiçek, diye tahmin yürüttüm, kuşkusuz bir tatlı ve gizemli aşkın simgesi olmalı? Ne yazık ki hayallerimizi altüst eden bir gün vardır hepimizin hayatında!”