Barbara Kingsolver Sözleri ve Alıntıları
Barbara Kingsolver sözleri ve alıntılarını, Barbara Kingsolver kitap alıntılarını, Barbara Kingsolver en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kuşlar koro hâlinde sabah şarkılarına başlamışlardı. Keyifler yerindeydi, ne de olsa bahar gelmişti. Durup dinledi. Evlilik birliği için yazıldığına inandığı o şarkıyı söylüyorlardı. Çayırkuşları, tarlakuşları, kiraz kuşları vardı; hepsi başlarını kaldırmışlar, şarkıyı eşleri için bütün yürekleriyle söylüyorlardı. Garnett başını ellerinin arasına aldı ve bir süre öylece kalakaldı. Küçük bir oğlanken şarkıların biteceği, ama hâlâ bir parça yüreğin kalacağı günleri hiç hayal etmemişti.
Bereketli yaz; bereketli üretim mevsimi. Tutkulu aşırılıklarıyla yoluna çıkan her şeyi yerle bir edebilirdi; ancak kanatları, yüreği, ya da tohumu olan hiçbir canlı onu karşılamaktan kendini alıkoyamazdı.
Sayfa 62 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Her şey olacağına varır. Çirkin ördek yavrusu bir gün güzel bir kuğuya dönüşebilir.
Sayfa 137 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"İnsanların sessizce acı çektikleri bir ailede büyüdüm ben," dedi. "Babam her şeyini kaybetmiş biriydi; ailesinin topraklarını, kendi babasını, inancını ve sonunda da karısının yoldaşlığını... Hep haksız nedenlerle... Hayatı boyunca çalışmaya devam etti. Ben daha çok şikâyet eden taraftım, ama şimdi susmayı öğreniyorum. Yaşanan korkunç gerçekle yüzleşmenin en olgun yolu bu gibi görünüyor."
Sayfa 131 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Ben içe dönük bir insanım. Yalnız yaşamayı severim. Dışarıda, ormanda dolaşmayı severim. Orada şehrin ortasında küçük, tuğla bir evde yaşıyor, günlerimi yüzlerce küçük ve inanılmaz gürültücü insancıkla geçiriyordum. Üniversiteye gidip doğal yaşam biyolojisi okumak zorunda olduğuma karar verene kadar ne yapacağımı bilmez haldeydim."
"Ve şimdi burdasın."
Sayfa 286 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
İnsanlar baharda bütün çiçeklerle ilgilenmenin, dikkatli bir tozaklama yapmanın, tohumları toplamanın, yeni fideler ekmenin çok sıkıcı olduğunu düşünüyorlardı; ama Garnett bu işleri heyecan verici buluyordu; çünkü o tohumlardan herhangi biri büyüyüp afete dayanıklı kestane ağacı olabilirdi. Bir dalın ucunda açan her beyaz kesecik, polenlerin her silkenişi, her aşama, mucizevi bir gelişmenin umudunu yaşatıyordu ona. Eski kayıp dünyanın bir parçası, Garnett'in gözlerinin önüne geri dönüyordu.
Sayfa 223 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Bak, Rickie, bir kitabın nasıl olduğunu kapağına bakarak anlayamazsın.
Sayfa 167 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Ağaçlar. Her tür yağmurda bir başka görünüyor, sonbaharda kendine özgü bambaşka bir renge bürünüyordu. Hepsinin ayrı bir özelliği ve güzelliği vardı. Bunu sözcüklerle anlatmak çok zordu; ancak insan sürekli aralarında yaşadığında yüreğiyle öğreniyor, gönül gözüyle görüyordu.
Sayfa 395 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Ben kitaplarımı yalnızca, kitabın son sayfasını bitirinceye kadar yatakta uyanık yatan, sonra onu nazikçe yüzüne kapatarak kitabın dudaklarındaki gülümsemeye değmesine veya gözyaşlarını içmesine izin verecek okuyucular için yazmak isterdim.
Sayfa 468Kitabı okudu
Çok uzaklarda, insana yol gösteren bir yıldızdı bu sanki. Bazen insan küçücük bir yardıma ihtiyaç duyar.
Sayfa 91 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Ama en çok kütüphanede dolaşıp, daha önce adını bile duymadığım kitaplara dokunmayı özlüyorum.
Sayfa 214 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Yeryüzünde insanın yararlanamadığı bir şeyden yararlanabilecek yaratık yok gibi bir şeydi.
Sayfa 73 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Her çocuk sıkıntı çeker," dedi Lusa. "Hiç kimsenin seni ciddiye almadığı kocaman dünyada küçük bir çocuk olmak yeterince sıkıntılıdır zaten."
Sayfa 253 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Kitabı okumayı bitirdiğinde ne yapacaktı? Değişecek miydi?
Sayfa 391 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Dünyanın acıya sabrı yok.
Sayfa 309 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
"Lusa, tatlım, bir kızı şehirden çıkarabilirsin. Ama şehri kızın içinden çıkaramazsın."
Sayfa 45 - Epsilon YayıneviKitabı okudu