Gerçek şu ki, hepimiz özümüzde birer çocuğuz. Onların
örneğini takip edip, meselelerimizden kurtulmanın kolay ve eğlenceli olabileceğine
güvenebilsek müthiş olmaz mıydı?
Bazen hastalıkların bize sunulmuş en güzel hediyeye dönüşebileceğini
düşünüyorum. Jim için bu hediye, sonunda ona gerçek benliğini geri kazandıran,
elli yıllın öfkesini içinden atmaktı.
Artık yardıma ihtiyacım olduğunu, tüm cevapları bilmediğimi itiraf etmeye istekliyim.Sonunda sevdiklerime karşı” gerçek” olmaya istekliyim; güçlüymüş gibi davranmak yerine, kendi başıma yapamayacağımı fark edecek kadar güçlü olmaya, samimi olarak yardıma ihtiyacım olduğunu fark edecek kadar ve başkalarının destek ve rehberliğine alçakgönüllülükle minnettarım.
Kendimi orada birikmiş anı ve acı verici hislerden koruyordum. Artık duygusal desenlerle bunlara bağlı olan anıyı keşfedip de hikayeyi sona erdirince tümöre de ihtiyacım kalmamıştı. Meseleler bir kere çözülünce, yaraları iyileştirip hataları affedince tümör de artık gidebilirdi. Amacını yerine getirmiş ve bana öğretisini iletmişti.