Ve aniden nasıl gerçek bir yazar olabileceğime dair aklıma parlak bir fikir geldi: Kitabımı bir yana bırakıp tuttuğum günlüğü yayınlamaya karar verdim. Her akşam boşuna yazmıyordum. İsimleri değiştirmeyi ve önsözünü "Yazara kızmamalısınız, çünkü tüm olaylar hayal ürünüdür " yazmayı unutmamalıyım. Ya da "Yazar tüm hilayeleri uydurmuştur" da diyebilirim...
Fakat insan çocukken nefret ettiği, fakat müdahale edemediği bir şeyi yapmak zorunda bırakıldıysa, sonrasında büyüdüğünde kimbilir neden kendi isteğiyle aynı şeyi yapmaya devam ediyor...