Emel Koç

"Her güzel resim, her halis şiir, resmettiği ruh halinin damgasını taşır."

Gabriel Marcel Üstüne Emel Koç

Reklam

İnsanın zaman ve mekan bağlamında bulunması, onun tinsel yönü itibariyle zaman ve mekana mahkum olduğu anlamına gelemez. Aşk, sadakat ve umudun Marcel felsefesinde yalnızca “etik değerler” değil, aynı zamanda kişiyi zamansal koşulların ötesine taşıyan onu Mutlak Varlıkla bütünleştiren “ontolojik değerler” olması bunun en bariz göstergesidir. O halde insan, bilimlerin konusu olması itibariyle gözleme elverişli dış görünümleriyle degerlendirilmeye tabi tutulsa bile, bu değerlendirmenin insanı gereği gibi anlayabilmek adına “felsefi bir temellendirme” ile desteklenmesi zarureti vardır. Zira böylelikle bir yandan sosyal bilimlerin şekillendırdıği insan anlayışı göz ardı edilmeyecek, ancak diğer yandan ise insanın aynı zamanda yönelimleriyle dünyaya anlam atfedebilen özgur bir varlık olduğu göz önünde bulundurulabilecektir. Bu temellendirme Marcele göre, insana ve bedenine gözleme dayalı bilgiler ışığında yaklaşan bilimlerin tavrını (birinci refleksiyon) reddetmemekle birlikte, insanın özgür kararlar alabilen bir varlık olduğunu düşünerek, insana yönelik nihai anlamlandırma etkinliğini felsefi bir tavır alışa (ikinci refleksiyon) bırakacaktır.

Sayfa 20Kitabı okudu

İsmail Uluöz

"Kalıcı bir iç sıkıntısı hali, yangın, saldırı ve bulaşıcı hastalık korkusu, Schopenhauer için herhangi bir tehdit unsurunun olmadığı durumlarda bile gizli bir endişe kaynağı olabiliyordu. Korkular, kötü hayaller musallat olmuştı ona. Pipolarını kilitli tutuyor, başını berbere emanet edemiyor, başucunda içi mermi dolu tabancayla yatıyor, gürültüye tahammül edemiyordu. "

İsmail Uluöz

"Nietzsche'ye göre filozoflar akla daima metafizik dünyanın bir parçası olarak inanmışlardır. Bu suretle Batı uygarlığı entelektüel bir tavır sergilemiş, yaşama içgüdüsünü göz ardı etmiş, düalist bir dünya görüşü benimsemiştir. Bu ise duygu ve içgüdülerden soyutlanmış aklın yüceltilmesine ve onun diğer yetilerin bastırılma aracı olarak kullanılmasına neden olmuştur."

İsmail Uluöz

"Nietzsche, dünyayı metafor yoluyla bir metin gibi düşünür. Metin bitip tükenmez ve aynı metin sayısız yoruma imkan verir. Metnin ortaya koyduğu anlamların zenginliği ve sürekli değişimleri nedeniyle o, metnin bulanıklığını belirtmek üzere kaos kavramını kullanır ve dünyanın "ezeli bir kaos" özelliğine sahip olduğuna dikkat çeker. Kaos, sistem ya da dogma olmak isteyen her yorumun yenilgiye uğrayacağı, her şeyi açıklama arzusunun sonunda dünya metnini tamamen okunmaz hale getireceği anlamına gelir. "