Emine Seçeroviç Kaşlı Sözleri ve Alıntıları
Emine Seçeroviç Kaşlı sözleri ve alıntılarını, Emine Seçeroviç Kaşlı kitap alıntılarını, Emine Seçeroviç Kaşlı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
'' ...senin silahın kitapların...''
Sayfa 120 - Alfa YayınKitabı okudu
"Kendi acımızda kayboluyorduk."
Sayfa 116Kitabı okudu
“Sen de bir askersin, ama senin silahın kitaplarındır.”
Sayfa 12 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Çocuk olarak yaşananları anlamam imkansızdı. Sadece artık her şeyi doğal kabul etmeye başlamıştım ki, bu savaşın aslında en acı haliydi.
Sayfa 66 - Alfa YayınKitabı okudu
Çocuk savaşta da çocuktur. Erkenden büyür, olgunlaşır belki, ama çocuktur. Kurşunların öldürme özelliğine değil, renklerine takılır gözü. Bombaların ne olduğunu öğrenmek zorunda bırakıldığı halde, oyun diye sonradan parçalarını toplar. Aç, susuz kalır, ama askerin yırtık çorabına güler. Unutur, savaş olmadan bir hayat nasıldır unutur ve muzu soymadan yemeğe çalışır. Bir tüfekle bütün savaşı kazanabileceğini düşünür. Oyuncak silahlarla düşmanı yenebileceğini sanır. Korkmaz etmez, "Geri döneceğim," diye söz veren babasına sonuna kadar inanır, onu kahraman olarak görür. Fakat en küçük bir sesi bomba sanıp yere atar kendini. Titrer, köşeye saklanır, bomba onu orada bulmaz diye inanır. Anlamaz, düşman nedir, bir insan başka bir insanı nasıl öldürebilir, neden kimse yardım etmez, anlayamaz. Sonra zaman geçer...
Dünyanın her yerinde öyle, bombalarla bir hayat olduğuna inanmaya başlar. Onu normal kabul eder ve isyan etmez.
Evladını çok seven bir annenin bile çocuğunu koruyamadağı o günlerdeki tek sığınağı Allah oluyor.
Sayfa 20 - Alfa YayınKitabı okudu
Annem "Allah'a emanet "ten başka bir şey diyemedi. Ne desin ki, savaşın biteceğine dair umudumuz kalmamıştı artık. Babamı, ağabeyimin mezarını, akrabalarımızı arkadaşlarımızı bırakıyorduk. Bizim nereye kadar gidebileceğimiz belli değildi, dönebilirsek, kimleri hayatta bulacağımız da belli değildi. "Allah'a emanet"ten başka ne diyebilirdi ki...
Evladını çok seven bir annenin bile çocuğunu koruyamadığı o günlerdeki tek sığınağı Allah oluyor.
Ne zaman insan kendini zor durumda bulur, işte o zaman Allah'ı aklına getirir.
Zamanla babamın bir gün dönememe durumunu kabullenmeye başladım. Tıpkı bombaları, kurşun seslerini normal kabul ettiğim gibi.
Sokakta giderken sağımızdan solumuzdan geçen mermilerin kokusu, patlama sesleri her seferinde sanki kalbimizden bir parça koparıyordu.
Ve bunları sadece bizler duyabiliyorduk.
Sayfa 66 - Alfa YayınKitabı okudu
Ağabeyim "Senin silahın kitapların" demişti.
Türk askerleri de gelen geçene o çikolatadan dağıtıyordu. Yani anlayabiliyor musunuz, benim el uzatmam gerekmiyordu... Diğer askerlere olduğu gibi bir çikolata için dilenmem gerekmiyordu.... Her zaman güleryüzlüydüler. Onlarla ne zaman karşılaşsam gülümserdim, tabii onlar da gülerdi. Hiçbir şey vermezlerse bilirdim ki yanlarında yoktu. Çünkü olduğunda her zaman çıkartıp verirlerdi.
Sayfa 80 - Alfa YayınKitabı okudu
Düşen bombanın yarattığı patlama sesinden hemen sonraki çığlıklar, duyulan en acı seslerdi. Kanlı sokaklar, yıkılmış evler başkalarının yazdığı bir öyküydü.
Sayfa 66 - Alfa YayınKitabı okudu
Elde başka bir şey olmayınca insan birçok şeyin sadece hayaliyle yaşayabiliyor ve mutlu olmayı öğreniyordu.
Sayfa 45 - Alfa YayınKitabı okudu