Henri Bergson Sözleri ve Alıntıları
Henri Bergson sözleri ve alıntılarını, Henri Bergson kitap alıntılarını, Henri Bergson en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkesin gözyaşı döktüğü bir vaazda kendisine niçin ağlamadığı sorulan bir adam şöyle yanıt vermiştir: “Ben bu cemaatten değilim.”
Sayfa 7Kitabı okudu
Sonsuz imkânlara gebe olan istikbal fikri istikbalin kendisinden daha verimlidir; elde olandan ziyade umulanın,gerçekten ziyade hayalin tatlı olması da bundan geliyor.
Sayfa 16Kitabı okudu
Herkesin gözyaşlarına boğulduğu bir vaaz sırasında ağlamayan bir adama neden ağlamadığı sorulduğunda, "Ben bu cemaatten değilim ki," cevabını vermiş. Adamın gözyaşlarıyla ilgili düşüncesi gülme işin içine girince de geçerlidir. Ne kadar samimi olduğunu düşünürsek düşünelim, gülmenin altında ortak bir anlaşma; hatta biraz daha ileri giderek söyleyeyim, ister gerçek olsun ister hayali, birlikte güldüğümüz diğer kişilerle kurduğumuz bir işbirliği yatar.
"Ah bir kaçabilseydim! Kimsenin beni tanımadığı benim de kimseyi tanımadığım bir köşede saklanabilseydim! Kendimi bile tanımadığım bir köşede! Derken ebedi bir gençlik pınarındaymışım gibi, yenilenmiş bir hale dalıverebilseydim!"
Sayfa 90 - Pinhan Yayıncılık, 2020Kitabı okudu
Sokakta yürüdüğümüz zaman hastalığı göremediğimiz gibi, insanlığın görünen yüzünün arkasında olabilecek ahlâksızlığı da hesaba katmayız.
Aklıma Dostoyevski'nin Öteki kitabı geldi bu kısmı okuyunca
Birbirine benzeyen iki yüz, kendi başlarına hiç gülünç olmadıkları halde yan yana iken benzerlikleriyle güldürürler.
Sayfa 25 - İş Bankası Kültür Yayınları, Pascal- Düşünceler
Eğer yalnız ve diğer insanlardan yalıtılmış hissediyorsanız gülünç olandan keyif almanız mümkün değildir.
Değişmek insana ait
Değişmeyi bırakmak yaşamayı bırakmak demektir.
Sayfa 24 - İş Bankası Kültür Yayınları
Esprili insan, fikirlerim tarafsız semboller gibi kullanmak bir yana, onları görür, işitir de ve asıl önemlisi, kişiler gibi birbirleriyle diyaloğa sokar. Fikrilerini sahneye koyar ve ayrıca kendisi de bir parça o sahnededir. Esprili bir halk, tiyatro tutkunu bir halktır aynı zamanda. Esprili insanda bir şairden izler vardır, tıpkı iyi okuyanlarda amatör bir oyuncunun bulunması gibi.
Bir fikir; konuşmanın başından sonuna kadar büyüyen, filizlenen, çiçek açan, olgunlaşan bir şeydir. Hiçbir zaman durmaz, kendini asla tekrar etmez. Her an değişmesi şarttır zira değişmeyi bırakmak, yaşamayı bırakmak demektir.