Hüseyin Kaytan Sözleri ve Alıntıları
Hüseyin Kaytan sözleri ve alıntılarını, Hüseyin Kaytan kitap alıntılarını, Hüseyin Kaytan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Açıl Arzele ve hiçbir şey umma benden,
Çünkü şarap içiyorum, mısra söylüyorum,
İsyan ediyorum, meyhanede ayet dinliyorum.
Ve Arzele son bir kadeh gibi yalnızlığa kaldırıyorum seni bu dağdan..."
Ayrılık işte, ayrılık tanrım!
Ölümle tartıldığında ağır gelen ayrılık.
Sayfa 31 - elma yayınları
"Sana çıkan kapıları bir bir kilitledim. Ve çağırdım seni karanlığıma..."
çocuklar gitti kuşlar da
düşler kaldı ve kimsesizliğimiz
Peki gül nedir, ama gül nedir, ya gül nerdendir?
Sayfa 44Kitabı okudu
"Cudi'deki o sarnıca kan damlıyor. Kayıp bu kavmin umutsuzluğundan..."
İnsan, yaşayanlar içinde bilgelikten en uzak olanıdır; bütün kamu bilgisi yanılgılar üzerine biçimlenir.
Masal gerçekten üstündür; yanıldığını daha başlangıçta söyler.
"Kahire! Artık yoksulum.
Şimdi sonsuz evime gitmeliyim.
Cudi'ye, ayrılığın ilk kayasına.
Yol, sınırın ve sınırsızlığın birleştiği ilk mekandır.
Levha I
Şimdi Siyabend delirmiş bir geyiktir dağlarda
Mem’se hikayenin zemherisinde üstü betonlanmış bir ceset
Onlar gittiler...
Sayfa 42 - DoKitabı okudu
"İşte benim sesim orada kaldı, konuştum ya sana ve sen gülümsedin. Mucizeydi saat bunları hatırlıyorum."
ve o kendi ölümüne ağıt düşünüyordu kendi öz sesinden.
elma yayınları
Zaman sürüyor senden sonra da, fırtınanın sardığı orman yanıyor
Azalmış bir göl gibi hüzün, yüzünde zaman yanıyor.
Sayfa 13 - elma yayınları
Olmadığın her yerde bulurken seni
olduğun her yerde yitirdim