Antik Yunan’da güzelliğin yaratımı kendi başına değerli olmasına rağmen, Ortaçağ Avrupasında çoğu sanat eseri dini bir amaca hizmet etti. Kutsal aile ve asillerin resimleri dindarlığa odaklanıyordu. Çoğu müziğin dini ayinlerde işleri vardı, en güzel binalar ise büyük katedrallerdi.