"Sakın unutma," dedi, "insanlara hiçbir zaman düşkün olduğunu belli etmeyeceksin. Üstünde en iyi kıyafetlerin, yüzünde gurur oldukça elde edemeyeceğin bir şey yok."
İlk defa, bir yere otobüsle taşınıyorduk. Şimdiye dek nereye gideceksek hep yürütmüşlerdi bizleri. Ne lüks, ne lüks! Havacı olmanın ayrıcalıklarını anlatanlar boşa konuşmuyorlarmış.
Pürüzsüz ten çizgilerle dolduğunda, parlayan gözlerin ışığı donuklaştığında kişi ne hisseder acaba? Solan bedenlerin daha fazla solmasını görmektense, bir ağızda yok olmak mı ister?