Bireycilik kültürü geçtiğimiz yüzyıl boyunca evrilmeye devam etti ve birey giderek artan bir şekilde toplumdan soyutlandı. Bu iki tarafı keskin bir kılıçtır. Bir yandan çağdaş kültürün daha bireyleşmiş olan insanı, toplumun potansiyel olarak boğucu etkisinden daha çok sıyrılmıştır. Öte yandan, kişinin daha geniş bir topluluğun içinde olmaktan kaynaklanan anlam duygusuyla ve iyilik haliyle ilişkisi kesilmiştir.