Scott, geleneksel tarih anlayışından ziyade postyapısalcı bir tarih anlayışının olanaklılığından hatta gereksinmesinden bahseder. Bu uğurda en büyük örneklerden birisi olarak Foucault’un soybilimini ve nasıl işlerliği olacağını anlatır. Bunun yanı sıra ötekilerin tarihine yönelmeyi tercih etmiş bir yazardır. Bunu kitabın birçok bölümünde görmek mümkündür. Zaten Scott, kadın ve cinsiyet çalışmaları üzerinde uzmanlaşmış ünlü bir tarihçidir. Bu kitabında da tarih yazımı içerisinde kimlikler üzerinden bir çalışma yapmış ve postyapısalcı tarih kuramı içerisine kadın, işçi, siyahi, eşcinsel gibi dışlanan kimliklerin aslında tarihin içerisinde her daim olduklarını ve bu kimliklerin de geleneksel tarih yazımına karşı olarak tarihin bir parçası olduğunu savunmaktadır. Fikir güzel ancak teori ve pratiğin uyuşmadığı daha doğrusu praxis kısmında kafamda oturmayan kısımların çoğaldığını gördüğüm bir eser oldu. Birazcık da karmaşık bir yapısı vardı belki benim alana biraz uzak olmamdan kaynaklı bir eksiklik olabilir. Yine de tarih okumasına farklı bir perspektiften yaklaşmak maksadıyla tavsiye ederim.
