Kitap yine zamanında iç güdülerimle sahaftan aldığım kitaplardan biri. Jose Marti abim Küba'nın bağımsızlık ozanı olarak geçiyormuş. (Küba'nın İspanya'dan bağımsızlık zamanları daha, liberal arkadaşlar müsterih olsunlar.) Ancak elinizde tuttuğunuz bu kitap sayesinde alınmış bir ünvan değil bu. Abim siyaset bilimci bir profesör olarak birçok bilimsel yazı yayınlıyor, ayrıca faal olarak bağımsızlık mücadelesine katkıda bulunuyor. Farkındalık yaratıyor, toplulukları bir araya getiriyor, siyasi partinin içtüzüğünü hazırlıyor ve sonunda da ülkesi için savaşırken ölüyor.
Aynı zamanda bir şair. Abim pek de uzun olmayan ömrüne ne kadar ünvan sığdırmış... Şair olduğunu bu kitabı okurken fark etmemek mümkün değil. Kitabın ana karakteri de şair bir çocuk, mükemmel denebilecek, herkesin hayran olduğu biri.
Kitap genel olarak dört burjuva gencin arkadaşlığını anlatıyor. Bazı tasvirleri çok beğendim, özellikle grubun eşeklerle yakındaki köye tatil amaçlı gittiği sahneler zihnimde capcanlıydı. Fakat ya kitap kötü yazılmış ya da kötü çevrilmiş olmalı ki anlatım bozuklukları akışı sıklıkla bozuyordu. Teknik zayıftı genel olarak. Aşk teması da kitabın içinde yavaş yavaş etkisini gösteren bir zehir gibiydi.
Abimin bu kitabını değil de diğer yazdıklarını okumak lazım. Bu kitapta politik metin yoktu. Bir siyaset bilimci olarak her yerde politik alt metin arıyorum arkadaşlar, bana güvenebilirsiniz. Yoktu. Tavsiye edemiyorum ama asla okumayın da diyemem.
Hacı Komünist kitabında gördüm ve bir göz atayım dedim. Sonuç olarak başladığım kitabı yarıda bırakıp bu kitabı okumaya başladım ve bitirdim. Küba'nın özgürlüğü için savaşıp bu uğurda ölen şairin şiirlerini okurken bağımsızlık ve özgürlük rüzgarlarını kendi içinizde de hissedeceğinize eminim zira ben bu duyguyu fazlasıyla hissettim ve çok etkilendim.
