Tanrı'nın sözünü okudukça, O'nun yaşamımız için sağlayışını kabul etme cesaretini buldukça ve aramızda iletişim olması için bizi tutup kurtarmasını diledikçe, günlük olaylar içerisinde Tanrı'yla yakın bir dostluk ilişkisine girebiliriz. Kutsal Kitap'ın dışında bu ilişkiyi bulma girişimleri başarısızlıkla sonuçlanacaktır. İnsan yüreği kötü ve aldatıcıdır. Günahlı zihinlerimiz bizi durmadan suçlayacaktır. İnsan doğamızın düşkünlüğü Tanrı'ya koşmak yerine O'ndan kaçmamız için bizi kışkırtacaktır. Kutsal yazılarda bizimle ilgili söylenenleri biz de kendimizle ilgili söylemedikçe Tanrı'nın huzuruna dostça yaklaşmamız mümkün değildir. Kutsal Kitap'ın söylediği gibi günahlarımızı itiraf etmedikçe bunun gücünü asla bilemeyiz. Kutsal Yazıların vaadi olmadıkça bağışlamanın sevincini tadamayız. Tanrı bize Sözünde açıklamasaydı, O'nun çocukları olduğumuzu asla bilemezdik.