Yazarın okuduğum ilk kitabı "Vedaya Zaman Yok" oldu. Elimden bırakamamış, gece başladığım kitabı sabah kalkar kalkmaz bitirmiştim. Diğer bir kitabı Psikoz daha çok beğenilse de benim için efsane olan Vedaya Zaman Yok olmuştur.
Issız Ev'e dönersek eğer, tam olarak sevdiğim tarzda bir kitaptı benim için. Psikolojik gerilimden çok, polisiye gerilim diyebiliriz kitap için.
Konuya gelirsek, Derek komşuları tatile gideceği için mutludur. 1 hafta boyunca kız arkadaşı ile o evi kullanacaktır. Tabi komşularının bu durumdan haberi yoktur. Bunun hayalini kurarken beklenmedik bir şey olur ve tatile diye çıkan komşuları eve geri dönerler. Derek tam buradan nasıl çıkacağını düşünürken kapı çalar ve siyah sesi duyulur. Biri en yakın arkadaşını, en yakın arkadaşının annesini ve babasını öldürmüştür.
Başarılı bir avukatın bu şekilde öldürülmesi kasabanın gündemine bomba gibi düşer. Neden infaz edildiklerine kimsenin verecek bir cevabı yoktur. Derek'in babası Jim'in ise aklini kurcalayan cok önemli bir soru vardır. Ya katil yanlış evi seçtiyse?
Polisiye çok okuduğumdan mıdır bilmem aslında bir yerde tahmin etmiştim katili, sonra yazarımız beni başka bir olaya çekti ve düşüncelerim dağıldı.
Barclay'nin kalemini seviyorum. Konuları birbirine harika bir şekilde bağlıyor.
