Vazgeçme değil basit bir yıpranma meselesiydi bu. Benliğin yavaş yavaş çöküşünün yan etkisiydi. Benlik suda süzülüp batar, derin bir ruhlar kuyusuna karışırdı. Neredesin geri kalanım? Söyle bir bakar ancak gölgesini görebilir fakat endişeye kaplamazdınız; bir kez gitti mi elden bir şey gelmezdi, bilirdiniz.