Eski Yunan inanışına göre, hakiki güzellik (sadece sevimliliğin aksine), sanat tanrıları Apollon ile Dionysos’un kişileştirdiği iki karşıt eylemin birleşmesinden doğardı. Büyük sanat, Apollon’ca biçim ile Dionysos’ça kendini kaybetme olgusu dengelediğinde, düzen ile kendini bırakış bir araya geldiğinde doğar.