Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Muriel Barbery
Muriel Barbery Yorumları ve İncelemeleri
Muriel Barbery yorumları ve incelemelerini, Muriel Barbery kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Muriel Barbery puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
kitabın tamamında olduğu gibi sonuna geldiğimde de bir süre duraklayıp düşünmek zorunda kaldım.
kitaba anlatıcı iki karakterin ağzından diğer karakterleri tanımakla başlıyoruz ancak odağımız ikisi olduğu için daha çok madam michel ve küçük dostumuz paloma’nın düşüncelerini dinliyoruz önceleri. sonrasında madam michel’in kapıcılığını ettiği apartmana yeni biri taşınıyor, biraz haksızlık olacağını hissetmemle birlikte “olayların” bu karakterin apartmana taşınmasıyla birlikte ilginçleşmeye başladığını söyleyebilirim. ancak kitap başından beri oldukça ilginçti, özellikle de ruhsal betimlemeleri seven biriyseniz size de ilginç geleceği görüşündeyim.
felsefi düşünceleri böyle keyifli bir anlatımla içmek garip ve hoş bir deneyimdi. ne kadar bilgisiz olduğumu, ne çok okumam gerektiğini bana olağan hayatın içinden hiç de çarpıcı olmayan gerçeklerle anlattı kahramanlarımız. yalnızca edebi yönden değil, sanatın her yönünden payıma düşeni almamı sağladı. çok çok çok güzel bir kitaptı. karakterleri ve kitabı muhtemelen buğulu gözlerimle ama damağımdaki şu güzel tatla hatırlayacağım her zaman. keşke daha uzun olsaydı…
kirpinin zarafeti kitap incelemesi
Okuması oldukça keyifli hızlı akan ve merak uyandıran bir kitap sadece bazı yerlerdeki fazla felsefi düşünceler, sanat tasvirleri yorucuydu. Kapıcı olan Renee ve ayni apartmanda da. oturan 12 yaşında hayata farkındalığı yüksek olan ve intihar etmeyi düşünen bir kızı anlatıyor.Renee ise kapıcı olmasına rağmen kitaplarla iç içe, sanatı seven onunla ilgilenen biri ancak bu kimliğini mümkün olduğunca gizlemeye çalışıyor. Renee genel kapıcı algısı nasılsa o şekilde davranarak kendini saklıyor Apartmana japon birinun taşınmasıyla kitap farkli bir hal alıyor. Renee ve 12 yaşındaki karakterin bu komşuyla beraber yollari kesişiyor..
Felsefe, sanat, mizah ve farklı kültürleri buluşturan bir kitap olarak özetleyebilirim. Karakterleri tanıdığımız ilk kısmı sıkılmadan tamamlarsanız akıp gidiyor..Ancak sonunu çok arabesk bulduğumu da söylemem lazım…Çokça “Google search” e başvurdum…Felsefeye olan merakımı arttıran ve sanatın büyüleyici dünyasını hatırladığım iyiki ıskalamadım dediğim bir kitap..Filmi de varmış en kısa sürede izlemek istiyorum karakterleri nasıl işlediklerini gerçekten merak ettim..
*Paris'te bir apartmanda kapıcı olarak çalışan, 'Kapıcıysa ,hele bir de köyden gelme bir kadınsa cahil olmalı (!)' yaftasını haklı çıkarmak adına edebiyat, müzik, felsefeye dair şaşırtıcı birikimini herkesten gizlemeye gayret Renéé...
*Zengin bir ailenin umutsuz ve intiharı düşünen kızı olarak tanıdığımız, yüksek zekasına hayran kaldığımız 12 yaşındaki Paloma...
*Apartmana yeni taşınan, dikenleri altına gizlenmiş bu iki 'kirpi'nin birbirini farketmelerine vesile olan, hikayedeki en zarif 'kirpi'miz Kakura.
*Felsefe ve edebiyat ile yoğurulmuş, toplumsal mesajlar içeren müthiş bir kurgu.
Yazar Muriel Barbery , bir felsefe profesörüymüş ve kitabı bunu bize resmen haykırıyor:) Karakterler; çiçek sulamak, çay içmek, kaşınmak...gibi gündelik rutinlere bile öyle farklı bir felsefe ile yaklaşıyorlar, öyle çıkarımlarda bulunuyorlar ki 'Vay be hiç bu açıdan düşünmemiştim! ' diyerek okuyoruz.
*Özellikle de toplumsal 'ÖNYARGI'larımızı ve insanları tanımadan yapıştırdığımız ETİKETleri ele alış şekline bayıldım. Çok satan olmayı fazlasıyla hak eden bir kitap.
Felsefi yaklaşımdan dolayı birçok cümleyi anlamlandıramayıp iki üç kez okuduğumu itiraf etmeliyim. (Hatta bir gece kitabı okuyup uyumuştum, rüyamda anlamadığım cümlelerle boğuşurken uyandım :)
Ancak bu zorlanmalara rağmen,o kadar beğendim ki kitabı elimden bırakmak da istemedim. Çok ama çok lezzetliydi.
Hele de o ağzımızı açık bırakan, bizi afallatan son... Kesinlikle tavsiye ederim.
*Kitabın çok başarılı bulunan bir de filmi var. #thehedgehog Ülkemizde #YaşamayaDeğer ismiyle yayımlanmış. En yakın zamanda izlemeyi umuyorum.
Öncelikle bu kadar besleyici bir kitap olduğunu asla tahmin etmeden başlamıştım okumaya. Birkaç sayfanın ardından gözlerim paragraflarda birkaç kez gezinmeye başladı. Bazı yerleri iyice algılamak, kafa yormak üzere tekrar tekrar okudum. Sonra da yazarı biraz araştırma ihtiyacı hissettim ve işte o an anladım ki bir felsefe hocasının elinden çıkmıştı bu kitap. İçime bir Tolstoy ateşi, Japon sineması merakı aşılayarak ilerledi de ilerledi.
Kitaba dönecek olursak akış çoğunlukla iki kahraman üzerinden ilerliyor. Toplumun beklentilerine karşı savaşmamak üzere kurulu bir yaşam düzeni ile çok zengin bir apartmana kapıcılık yapan Renee ve bu evlerden birinde yaşayan zengin bir ailenin keskin zekalı küçük kızı Paloma Josse. Kitabın sonlarına doğru apartmana taşınan ince mizacı ile beyfendi Kakuro Ozu’nun ilişkilere bir köprü kurması yolları birleştiriyor, ve belli belirsiz bir arkadaşlık birliği oluşuyor.
Çok büyük bir beklentiyle daha da özel bir arkadaşlığa evrilir mi diye kitabı okudukça bir anda sonuna geldiğinizi fark etmeniz ufak bir hayal kırıklığı yaşatmıyor da değil tabii. Alışık olduğumuz sonlara benzemeyen halinden midir bilinmez okuma yolculuğum boyunca 9 vermek istediğim kitaptan onlarca alıntı paylaşırken tam da bu sebeple 8 verirken buldum kendimi.
Her şeyi bir kenara bırakacak olursak da mutlaka okumanızı öneriyorum. Topluma çok ilginç karakterler üzerinden güzel bir eleştiri sunuyor. Dili bir miktar ağır sayılsa da konu olarak çok akıcı ve doyurucu bir roman.
Kibar ,naif ,zarif bir kuğu gibi aktı gitti .memnuniyetle başkalarının gozunden dusuncelerin en güzel hallerini okudum...Bir tebessüm bıraktı gozlerimde...
Kitabi elime aldigimda cok ciddiye almamıştım.hatta bu yargilayici düşünceyle ilk 100 sayfa sanirim baglanamadim .Ozellikle cumlelerinin uzun oluşu -ne okuyorum ben! - haykirmasiyla birkaç kere kendilerini tekrar ettirdiler. Okudukca alıştım diline ve sonra Japon Kahuka girdi devreye toplumdan ,insanlardan hatta kendinden bile saklanan cevherlerin dışa vurmasını sağladı.Muthis zeka ,müthiş kültür, müthiş beyin; kapıcı ve 12 yaşındaki ufaklık...keyifli okumalar:)