Muzaffer İzgü Sözleri ve Alıntıları
Muzaffer İzgü sözleri ve alıntılarını, Muzaffer İzgü kitap alıntılarını, Muzaffer İzgü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...
Ökkeş:
Buba," dedi, "Güneş küstü mü?"
"Niye oğlum?"
"Baksana çıkmıyor.
"Zamanı gelince çıkar. Hem biliyor musun, hava bugün dünden de sıcak olacak. Şöyle güneş üzerimize vurmuş, tutmuşuz balıkları, almışız içlerinden en lezzetli kocaman iki tanesini, şurada temizlemiş, ondan sonra yakmışız gaz ocağımızı, dökmüşüz tavamızın içine yağımızı, bir güzel kızartmışız. Haberin yok senin, limon tuzu da aldım."
"Limonun tuzu mu?
"Tabii, ekşi yerine. Bir de onu döktük mü balıkların üstüne, ondan sonra Ökkeş'in ellerini bağlayın, benim de ayaklarımı bağlayın artık."
Ökkeş hem bağırdı, hem de nerdeyse ağlayacaktı:
"Bubaaaa," dedi. "Elim bağlı olursa ben nasıl o balıktan yerim?"
Babası güldü:
"Şaka söyledim oğlum.
Sayfa 55Kitabı okudu
Af buyur¿ :)
“Ye gız ye. Ben zayıf avrad isdemem, bir budun gövden gadar olmalı.”
Ama babası:
"Oğlum, sen de duydun, biraz sonra kapanacakmış lunupark," diyordu.
Kösenin başında bir kez daha durup seyretti Ökkeş ışıkları. Kim bilir, belki bir daha ne zaman gelirdi böyle bir lunaparka? Ama bir taraftan üzülmesine rağmen bir taraftan da için için seviniyordu. Yarın köye vardığında, arkadaşlarına anlatacağı çok şeyler vardı. Acaba içlerinden hangisi canli bir aslan görmüştü, hangisi trene binmiş, hangisI insanı şişko eden aynalar görmüştü? Yarın o da Bekir Efendi'nin oğlu gibi, geçecek o ağacın altına , toplayacaktı arkadaşlarını başına ve başlayacaktı bir bir anlatmaya....
"Amaniin, aslan ki ne aslan, sanki dana gibi bir kediii. Amanııın , tren ki ne tren, düüüüt, amanııınn, et yemeği ki ne yemeek, gapaklı yemeeek."
Hepsini anlatacaktı bunların...
Sayfa 94Kitabı okudu
Baloncuyu da, çok balonu olduğu için dünyanın en mutlu insanı sanırdım.
Sayfa 33
Amin :)))
Beni paranoyak ettiler, dilerim kendileri şizofreni olsunlar.
Epub-SELÂMİ USTA’NIN ALETİKitabı okudu
...
Ökkeş sevindi. Az sonra yorgunluktan ve sevinçten uyuyakaldı. Bu kez gördüğü rüya, karakolda gördügü rüyalar gibi korkunç değildi. Köyünü, ninesini, babasını , denizi, bahçelerini, arkadaşlarlarını gördü. Hepsi de kendini, "Gel, gel, gel," diye çağırıyorlardı. Ökkeş de onlara, "Geleceğim," diye sesleniyordu. Ökkeş , üç gün daha durdu İstanbul'da. Geldiğinin yirmi ikinci günü sabahi, dayısı müjdeyle girdi içeriye.
Ökkeş'e:
"Hazır ol Ökkeş , bugün öğleden sonra köye gidiyorsun," dedi.
...
Sayfa 111Kitabı okudu
