“İnsanoğluna özgü muhteşem üç duygu var, sevgi, nefret ve korku... Bunları sonuna kadar hissetmeden, sınırlarını sonuna kadar zorlamadan yaşayan insan, bence sadece bu dünyada gereksiz yer işgal etmiş bir organizmadan ibaret.”
“Niye diye düşündüm, daha büyük, daha geniş, daha yüksek? Neydi insanoğlunu böyle bir yarışa sokan, tarih boyunca, kişisel onur mu, milli gurur mu? Üstelik bir gün geçileceğini, birilerinin daha görkemlisini yapacağını bile bile.”
“Bir Türk boş bir arazi veya yeşil bir alan gördüğünde ilk olarak buraya kaç bina, kaç daire sığdırırım diye hayal kurar ve birkaç istisna hariç, dahi mimarlarımız ve kalfalarımız da kabus tasarımlarıyla bu hayalleri gerçekleştirirler.”
"Böyle anları yaşadınız mı bilmiyorum ama o kadar anlatması zor bir his ki. Binlerce düşünce zihninizden geçiyor, yüzlerce sözcüğü mantıklı bir dizine sokmaya çalışıyorsunuz ve bunları ağzını açıp sesli ifade etmeye çalışıyorsunuz. Ama olmuyor."
Örf ve adetlerin, toplumsal değer, yargı ve inançların yerle bir edildiği, insani değerlere önem verilmeyen, hayatı ve ilişkileri uçlarda yaşamayı benimsemiş sıradışı bir aşk hikayesi... Açıkcası okurken bazı bölümlerin hoşuma gitmediğini söyleyebilirim. Özellikle farklı ve dikkat çekici olması için yapılmış olan fantaziler (iğrenç!!) hiç hoş olmamış ve eserin itici olmasına neden olmuş.
Bodrum'un en güzel zamanlarında yaşamış ve sürekli macera dolu bir yaşantı içinde bulunmuşsunuz. Siz ve sizin gibi insanların yaşantısına özenen vizyonsuz kişiler yüzünden bugün Bodrum içler acısı halde. Keşke zamanda geriye gidebilsek de insanımıza biraz ahlak ve vizyon kazandırabilsek.
Mekanınız cennet olsun Nedim Bey, iyi ki bu kitabı yazmışsınız. Anılarda yaşayacaksınız.