❝Bir zamanlar başkalarının onun için kurduğu düzenden kaçan, sonra kendi düzenini kuran kişi, şimdi o düzende rahat edemezse nereye kaçar, kaçamazsa ne yaşar? Eve olan inanç bir kere zedelendikten sonra, geri döndüğünüzde bulduğunuz yabancı, nüfuz edilmez, inatçı kütleyle birlikte yaşamak nasıl bir şey?❞
☆☆☆
“Ufuk bir kez belirince, insan gözlerini bir kez yola çevirince yaşadığı yerle arasında bir çatlak oluşur. En yakınındaki hayat, hayat olmaktan çıkar.”
“Ufuk bir kez belirince, insan gözlerini bir kez yola çevirince yaşadığı yerle arasında bir çatlak oluşur. En yakınındaki hayat, hayat olmaktan çıkar.”
"Adına büyüme denen şeyi bir kimliği terk edip bir başka kimliğe geçmek olarak anlıyoruz. Huysuzluktan, asilikten, hayalcilikten vazgeçip olgunlaşmak; bize ne kadar kötü gelmiş olursa olsun adına "gerçek” dediğimiz dış dünyayla uzlaşmak. Oysa kendimizi buna ne kadar inandırırsak inandıralım böyle büyümüyoruz aslında. Ya da ne kadar büyürsek büyüyelim içimizde kuytu bir köşeye saklanan çocuk hayalleri gerçekleşmediği için tepinmeye, gasp edilmiş haklarını istemeye, hakları verilmediği için dünyadan alacaklı olduğunu haykırmaya, kapıları onun bunun suratına çarpmaya devam ediyor."
*" Birçok şeyin gösterildiği için, ve göründüğü kadarıyla varolduğu, sergilendiği için ve seyredildiği kadarıyla değer kazandığı bir toplum çıktı ortaya. Epeydir vitrinde yaşıyoruz hepimiz. "* 🍃
Kendimizi eksiksiz hissetmemiz için başkasının bizi görmesi gerekir; ama diğer yandan, etrafımızı saran gözler imparatorluğu bize her an gözaltında olduğumuzu söyler.