Remzi Karabulut Sözleri ve Alıntıları
Remzi Karabulut sözleri ve alıntılarını, Remzi Karabulut kitap alıntılarını, Remzi Karabulut en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Açgözlü sanılan anneler aslında öncesinde büyük yokluklar çekmiş oluyor.
Küçükmüşsün daha o zamanlar. Henüz yürüyemeyecek kadar küçük. Kıtlığın, yoksulluğun ve kara kışın olduğu bir zamanmış. Komşunun akşamdan yediği etin kemikleri evlerinin arkasına, damdan süpürülmüş kar yığının üstüne atılmış. O kemiğin suyundan çorba içmişsin. Annen, o günlere bir daha dönmek istemediğini, bir gün ağlayarak anlatmıştı sana.
Sayfa 64Kitabı okudu
Kaldığım bir yer yok. Sürdüğüm bir konu yok çünkü. Kişi, az önceki kişi değil ki. Hiçbir anı tutmuyor ki kişinin. Yaşamın da öyle, her anı bağımsız, her anı bir bilmece.
Sayfa 22
"Hayatta bazen hiç beklenmedik şeyler de oluyor. Son yağan yağmurlardan daha şiddetlisi yağıyor. Göz gözü görmüyor."
Şimdiki gençlerimiz maalesef:
Dalyan gibi çocuk yerde devrik duruyor. İş bulamıyor. Koca koca okulları bitirdi. Bitirdi de ne oldu? Avratlar gibi evden dışarı çıkmıyor. Darıldı dünyaya sanki. Bu hükümet imanımızı gevretti, toprağımızı kuruttu, soluğumuzu tıkadı. Madara etti bizi.
Sayfa 66Kitabı okudu
Acı ne kadar ortaya çıkar ve kesinleşirse, yaşama içgüdüsü o kadar ağır basıyor ve intihar düşüncesi o kadar zayıflıyor.
Sayfa 57
Yaşama sevinci ve ölüm; hep yüreğimin orta yerinde ve birbirinden hiç kopmadan durdular.
Sayfa 40
Uzun gecelerde, yalnızlığın gecelerinde, bir de bakarsınız ki, o dilinden anlamadığınız kitap, sizin dilinizden anlamaya başlamış ve size açılıyor.
Ferit Edgü
“Senin korktuğun bir şey var mı?"
"Var tabii, olmaz mı?"
''Nedir peki?"
"Ben insanlardan korkarım. Çok korkarım."
''Neden?"
"İnsanların ne zaman ne yapacağı hiç belli olmuyor.”
Sayfa 38Kitabı okudu
Bu ilk ölümü değildi onun. Yıllar önce bir kez daha öldü.
Sayfa 13Kitabı okudu