Düşündüğünde huzur bulduğu tek düşünce insanların kapılarını kilitlemek zorunda olmadığı, tek korkularının sebze bahçesine girecek bir geyik olduğu küçük bir kasabaya kaçma fantezisiydi.
Gerçekten çok uzaklara gitmeyi istiyordu. Aylardır temiz bir başlangıç, huzur ve sükûnet peşindeydi. En son ne zaman huzurlu bir gece uykusu uyuduğunu hatırlamıyordu.
Dürüstçe söylemem gerekirse arabama atlayıp arkama bakmadan bu yerden gitmek isterim ama dört teker bir aracım olmadıkça pek uzağa gidebileceğimi sanmıyorum.
"Büyük ağaçlar, güzel küçük Irmaklar ve çekici geyiklerle dolu bu minicik cici yerde bazı insanlar Kahraman oluyor, bazıları ise derin dramlar yaşıyorlar. Ve bu her gün oluyor."