Ebu Hanife, şahadet anının gelip çattığını anlayınca uzandığı yerden başını hafifçe kaldırdı. Yaşlı gözlerle ona bakan dostlarına gülümsedi. Hiçbir acı çekmiyormuş gibi son derece rahat ve okşayıcı bir sesle:
- Beni, gasp edilmemiş bir toprak parçasına gömün! Diye fısıldadı.
Sonra ellerini göğsünün üzerinde kenetledi.
Gözlerini kapattı. Kuru dudaklarıyla birkaç kez kelime-i tevhid'i mırıldandı.
Derin bir soluk aldı ve göğsünün üzerinde kenetlenen elleri yavaşça açılıp yanlarına düştü.
ÖLÜME GÜLÜMSEYEN ADAM, ilmini makam ve paraya satmayan bir alimin, Ebu hanife'nin izzetli mücadelesini anlatır.
Şehadetle noktalanan onurlu bir hayatın romanıdır ÖLÜME GÜLÜMSEYEN ADAM.
Iyi okumalar
