Bir melek gelirdi
gece gelirdi, kış sisiyle çocukların yüzünde oynamaya....
Ve yeniden dönerdik;
çağın yüzünü iki eliyle ıslatan peygamberlerin
taşların ve kanayan ağızların tozuna...
Çünkü biz kendi içinde mükemmellik taşıyan
sonlu aşklarız, onları andıran
Beni nerede unutuyorsun,
duanın yapraklarını göğsümden koparan zaman?