İbn Haldun’a göre tasavvuf, Müslümanlar arasında ortaya çıkmış şer’i ilimler olup, sahâbe, tabiîn ve onları izleyen Selef’in davranışlarında mevcuttur. Aslı, ibadette yoğunlaşma Allah (Celle Celalühü) ile birlikte olma, dünya zevk ve süslerinden uzak durma, zevk, mal ve şöhrete karşı zûhd, halktan uzaklaşıp ibadet amacıyla halveti tercih etmedir. Bu tarz yaşantı sahâbe ve Selef’in genel manada tercihi olmuştur.