“Mutluluk, sevgili prensesler, ne denizde ne dağlarda ne başka bir yerde… mutluluk bizi seven ve bizim de onları sevdiğimiz arkadaşlara sahip olmaktır “ :‘)
"Durdular, büyük bir şaşkınlıkla, uzun uzun birbirlerine baktılar: Federica ve Serena birbirlerine çok benziyorlardı, hatta aynı gibiydiler. Yani tam olarak aynı, aynı, aynı değildiler. Ama yine de aynı, aynı, aynıydılar."
Mutluluk, sevgili prensesler, ne denizde ne dağlarda ne başka bir yerde... Mutluluk bizi seven ve bizim de onları sevdiğimiz arkadaşlara sahip olmaktır.
İnsan büyür ama ruhu asla . Yani ben öyleyim . Hangi kitap olursa olsun okumaya can atıyorum. Görünürde çocuk kitabı , fakat yetişkinlerinde okuyabileceğine inanıyorum . Çocukken anlamadığımız bize sadece masal gibi gelen şeyler büyüdüğümüz zaman daha anlamlı olmaya başlıyor . Hikayede geçen iki kız yaşadıkları yerler değişirse mutlu olabileceklerine inanarak yola çıkıyor fakat zamanla aslında mutluluğun insanın içinde mekanla alakası olmadığını anlıyorlar . Güzel bir hikayeydi.
Çocuk kitabı deyip geçmemeli, bu kitapların büyük küçük okuyan herkese çok şey kattığına inanıyorum.
Mutluluk uzaklarda değil efendim. Biz neredeysek mutluluk orada. Sahip olduklarımız da mutluluk, dostlarımız da, ailelerimiz de ve hatta en büyük mutluluk aslında bizim içimizde…
Yaşımın 31 olması çocuk kitaplarından vazgeçeceğim anlamına gelmez.
"Mutluluk sevgili prensesler Ne denizde ne dağlarda ne başka bir yerde...
Mutluluk bizi seven ve bizim de onları sevdiğimiz arkadaşlara sahip olmaktır."