Steven Savile Gönderileri
Steven Savile kitaplarını, Steven Savile sözleri ve alıntılarını, Steven Savile yazarlarını, Steven Savile yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Hüznün zirvesindeki acının nedeni daha mutlu zamanları hatırlamaktır.”
Bir ölçek 
Dan Brown, bir ölçek 
Glenn Meade, bir tutam da 
Lee Child . Sonuç 
Steven Savile 
Gümüş
Da Vinci Şifresi ile benzer yanları olsa da kitap ap ayrı bir hikâyeyi anlatıyor. Yazar temel katolik inançlarının dışına çıkarak, birazcık da sorgulayarak, ve bu sogulamanın arasına radikal örgütleri, derin yapılanmaları. tarihi de serpiştirerek, Hristiyanlığın sevilmeyen adamı Yahuda İskaryot'un aslında yanlış anlaşılan bir insan olduğunu iddia ediyor.
Aynı gün ve aynı saatte aynı notu bırakarak dünyanın farklı şehirlerinde, insanların gözü önünde kendini yakarak intihar eden onüç insan. Nostrodamus'un kehanetleri ile tehdit edilen Papa, kayıp insanlar, derin bağlantılar ve tüm bu olayları çözmeye çalışan MI6 uzantısı Ogmios ekibi.
İlginç bir hikâye fakat sonu beklenenin aksine tam bir ters köşe. Daha doğrusu hikâye akışına göre mutsuz son. Sanki devamı yazılacak veya yazarın ''bir gün belki devamını yazarım'' dercesine bir sona sahip.
Sadece hikâyeyi Türkçe'ye çeviren çevirmenin bazı yerlerde google translate'de çevrilmiş gibi duran, devrik cümlenin zirvesi çevirileri hikaye akışından kopmanıza neden oluyor ne yazık ki. Kelimelerin yerini değiştirerek cümleye mana getirmeye çalışıyorsunuz. Çevrilmeyip olduğu gibi bırakılan Latince ve diğer dillerdeki cümleler, İngiliz istihbarat örgütleri MI5 ve MI6'nın M15 ve M16 olarak yazılması vs vs.
Hikâye ilginç, çevirmen biraz daha dikkatli olsaymış keşke
Tarihi kazananlar yazardı, yiğitçe kaybedenler değil.
Sayfa 355Kitabı okudu
Gerçek kurgudan daha tuhaftır...
Sayfa 322Kitabı okudu
Sanki bizi anlatmış...
Şehir insanları kendi halinde olurdu. On beş yıl öncesine kadar bile böyle değildi durum, herkes birbirinin ne yaptığını bilirdi. Şimdi ise kapılar kapalıydı ve bu kapalı kapılar ardında olan biten hiçbir şeyi bilemiyordu. Kapı komşuluğu yapmak vakit kaybıydı artık. İnsanlar bir şeyler görmüş olsa dahi gözlerini kapatıyorlardı. Vatandaşlık görevi diye bir şey kalmamıştı. Kapıya kadar gelen dütçüler bile yoktu. Her r şey isimsizleşmişti...
Sayfa 140Kitabı okudu
... önce söyleyip sonra düşünen kişi ağız ishali olmuş bir budaladır.
Sayfa 35Kitabı okudu
Birinin sıkıntısı başka birinin mutluluğudur…
"birini kaybetmek talihsizlik, ama iki, iki tane kaybetmek düpedüz dikkatsizliktir."
Sayfa 95Kitabı okudu
