Şükran Yiğit Reviews
You can find Şükran Yiğit reviews, Şükran Yiğit book reviews, Şükran Yiğit ratings on 1000Kitap.Kim kimden kopya çekiyordu? Hayat mı kitaptan, kitap mı hayattan?
"Bugün 16 Kasım 1980.
Saat on altı kırk iki.
Sayın dinleyiciler, burası Radyo Şarampol!"
İlk aşkınızı hatırlıyor musunuz?
İlk gençlik heyecanlarınızı,
Lise yıllarınızı, ilk kopya denemelerinizi,
Asla bitmeyecek dediğiniz dostlukları,
Dikiş makinesi seslerini,
Mektuplaşmaları,
Defter kenarına yapılan süslemeleri,
Radyo yayınlarını,
Yediden Edebiyat okuma kulübümüzün mart ayı kitabı canım Selin’in
önerisiydi. İlk kez Şükran Yiğit okudum ve ne ile karşılaşacağımı hiç bilmiyordum. Başlar başlamaz öyle bir sıcaklık, yakınlıkla okudum ki sayfalar akıp gitti. Bir kızın büyüme hikayesini okuduğumuz bu sayfalarda, kâh okul sırasında kendimi onun yerine koydum, kâh o üzülürken sarılmak istedim. Filiz kayıplar yaşamış ama güçlü, idraki yüksek, kitap okuyan, müziğe, sinemaya meraklı bir genç. Satırlarda bolca kitaptan ve müzikten bahsedilmesi, 80’li yıllardan günümüze Türkiye Almanya dönemini gerçek olgularla da aktardığından dolu dolu bir metin. Kitabın en arkasında şarkıların listesi var, bu da ayrı bir özen olmuş okurlar için. Hayatta geriye dönüp yaşanamamış anılar, affedilememiş kişiler, kalbi sızlatan yaralar ve tüm bunların yanında sıcacık saran dostlar, sanki uzun ayrılıklar olmamışçasına hissedilen taze duygular, geride bırakılan şehre yıllar sonra döndüğünde hiçbir şeyin eskisi gibi olmaması üzerine düşündürdü beni. Ben çok severek okudum, hatta tüm eserlerini okumak istediğim bir yazarla daha tanışmış oldum böylece. Size de okumanızı tavsiye ederim.
Hem sevdim hem söylendim..
En uzak zaman diliminin yarın, en güzel şeylerin beş dakika sonra olacakmış gibi olduğu bir çağdayız. Çünkü anlatımın sahibi bir çocuk. Şans, talih, kaderin beş kuruşa olduğu zamanlar. Kırmızı rugan ayakkabılar, komşunun bahçesindeki kiraz ağacı, gazoz kapakları, istopta topu tutmak temel mevzu. Çok güzel, çok çok güzel bir anlatımla başlıyor
Saat 23:56. Yeni güne 4 dakika var. Ben iki gündür elimde olan kitaba bakıyorum. Aklım sakin de, yüreğim pek bir dalgalı.
Bahar yeşili Filiz’i düşünüyorum, adımları çocuk Mine’yi, dili binbir çeşni Arkadyus’u.
Sonra bir duvarı düşünüyorum.
Tepesinden aşağı duvarın öte yanı değil de, bambaşka bir dünya olan o duvarı.
Gitmediğim bir mahallede tur atıyorum, Şarampol diyorlar adına. İçinde Rengin var, Ali var. Kulağımda önce Arım, Balım, Peteğim’in neşeli nağmesine inat iç burkan sözleri..
.
Bir radyonun başına oturmuşum.
Filiz anlatıyor, Mine ablanın sesi geliyor arkadan, gitmediğim Şarampol’ü anlatasım geliyor onlara. Sizden sonra Şarampol aynı Şarampol değil diyorum. Denize karşı çayın tadı bi’ buruk.
.
Şükran Yiğit on dördünde, etekleri çiçek bir kızı anlatıyor. Serpiliyor o kız, rüzgar da görüyor, kar da.. İnanır mısınız bir devrin sonuna bile tanık oluyor o kız. Aşka da, dostluğa da, değişimin türlü haline de.. Şükran Yiğit, yaşsız bir hikaye anlatıyor. Gitmeyi de, bir umut beklemeyi de, sevmeyi de, vakti geldiğinde kalbe toprak atmayı da..
.
80 darbesini İstanbul’dan dinlemiş, Ankara’dan okumuştum çoğunlukla. Şimdi Antalya’dan hissettim. Berlin Duvarı’nın sonunu Kreuzberg’dan izledim. Dilimin dönmediği duygulara, dili aşina şarkılar eşlik etti.
Hepsi Şükran Yiğit sayesinde oldu.
Bir romandan fazlasıydı Burası Radyo Şarampol.
Okuduğum ilk klasik Ana’ydı, Filiz inan seni tanıdım ben..
Velhasıl pek sevdim, pek ısındım..
Ankara, mon amour ; öncelikle mon amourun aşkım, sevgilim demek olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum. Sadece bilin istedim:)
Bir romanı okurken ne bekleriz? İyi hikaye ve şaşırtıcı bir son mu? Akıcı ve anlaşılır bir dil mi?
Bize bir şeyler mi öğretmeli? Düşündürmeli mi yoksa anafikri direkt olarak vermeli mi?
Bu sorulara bunca senedir o kadar
Şahane bir dönem romanı okudum. Filiz’in gençliği Antalya Şarampol ‘ de geçiyor.. Dostlukları, arkadaşlıkları , çocukluğu , ruhu… Nasıl naif bir anlatım.. Sadece Filiz’i değil etrafındaki insanların hikayesini de çok sevdim.. Antalya’dan Almanya’ya uzanan bir hikaye.. Arkada bırakılan ama ruhun unutmadığı aşklar, dostluklar, arkadaşlıklar .. Aradan yıllar geçse bile insan nasıl kopamıyor özünden. Okurken film izledim sanki. 80 lerin ruhunu Türkiye’de ve dünyada olan biten siyasal değişimleri ; içimizden olanların hikayesini şahane anlatmış. Yazara devam edeceğim. Tavsiye ederim..