Talip Apaydın Reviews
You can find Talip Apaydın reviews, Talip Apaydın book reviews, Talip Apaydın ratings on 1000Kitap.
✍Edebiyatımızda Karabibik ile başlayan köy romanı ilerleyen zamanlarda farklı zeminlere oturtulmuş yüzlerce köy romanı ile devam etti.Kimi toplumcu gerçekçi kimi cumhuriyet sonrası ideolojilerinin köy hayatına yansıması vb zeminlerde işlendi.Köy hayatının zorluğu, köy insanının çektiği sıkıntılar, köy enstitüleri ,toprak sahipliği gibi birçok konuyu işleyen köy romanlarımızdan biri olan Yarbükü ise köylüler arasında gerçekleşen su ve toprak çekişmesini işler.
Talip Apaydın ‘ın romanları köy insanı, köy yaşantısı sorunlarını ele alır. Daha önce Ortakçılar romanını yorumlamaya çalışmıştım.Ortakçılar'da halkın, köylünün aydınlanmasını, bilinçlenmesini istemeyen zengin ve toprak sahibi kişilerin Köy Enstitülerine bakış açısı işlenir.
Yarbükü güçlü ve güçsüz çatışmasıyla kurulmuş,otoriteye karşı boyun eğmesi istenen ve buna alışmış köy insanı üzerinden köy hayatı sorunlarına ve köy insanının özellikle sulama ve toprak sınırı sorunlarına eğilir.
Roman kahramanlarından olan ve aslında en büyük tarlaya sahip olan Remzi , kimseyle kötü olmak istemez lakin bu köy halkı tarafından güçsüzlük olarak algılanır.Roman bu karakterin güçsüz oluşu, böyle algılanışı üzerine kuruludur.
Talip Apaydın'ın 1976'da Madaralı Ödülü'nü kazandığı bu romanda köyünde tütün eken Ağ Osman anlatılıyor. Osman her işinde evecen davranan her işi bir an önce bitirmeye çalışan biri. Onun bu aceleciliği kitabı okuyana da sirayet ediyor. Hemen okuyup bitirme arzusuna kapılıyorsunuz. Buna yazarın anlatımındaki akıcılığı da eklenince kitap bir solukta bitiyor. Kitap diyalog ağırlıklı betimleme yok denecek kadar az. Bu da okumayı kolaylaştırıyor. Osman tütünleri bir an önce dizio bitirmeye çalışıyor. Önce eşine ve kızına çabuk olmaları için kızıyor. Sonra kendi kendine söylenip kızmaya başlıyor. Bilinçaltında ne varsa ortaya döküyor. Ezilen, hor görülen, köle gibi çalışan ama emeğinin karşılığını alamyan köylülerin söyleyemedikleri ne varsa yazar Osman'a söyletiyor. Osman'ın delirdiğini düşünen köylüler onu Keçeci Dede yatırına götürüp içindeki cinler, şeytanlar çıksın diye orada bir güzel dövdürüyorlar. Bir yanda yoksulluk, bir yanda çaresizlik, bir yanda kimsesizlik, bir yanda cahillik...
Kurtuluş Savaşı hem dışardaki düşmana hem
de onların içerdeki işbirlikçilerine karşı kazanılmış büyük bir meydan kavgasıdır. Bu roman da işte Anadolu'daki bu kavganın en
etkileyici örneğidir. Tek varlıkları buğdaylarını,
düşmanla işbirliği yapan devlete veren, yüreklerini ve güçlerini ise Kurtuluş Savaşı'na
adayanların destanı..
Bir kasabada bir avuç inanmışın ihaneti ezişi bu romanı Kurtuluş Savaşı romanları arasındaki eşsiz yerine oturtacaktır.
(Arka Kapak tanıtım bülteninden..)
Nefes nefese, soluksuz okuduğum muhteşem bir tarihî romandı. Şu an kendimi ezgin ve çok yorgun hissediyorum. Düşman işgaline direnen yoksul halk, elindekini avucundakini vergi adı altında toplayan çürümüş bir devlet, işgalcilerle birlik olup direnişçileri ihbar eden onursuz, haysiyetsiz eşraf ve sofra takımı... Tarifsiz bir nefretle, öfkeyle doluyum. Bugünle o kadar çok benzerlikler var ki her satır arasında... Her yüz yılda bir aynı kaderi yaşamak zorunda mıyız demeden edemiyorum. Hani Kalpaklıkar bu yoksul milletin mâkus talihini yenmişlerdi.. Neden yaşanmışlıklardan ders çıkarmıyoruz? Neden sürekli tarihin tekrar edişini seyrediyoruz? Neden tekrar tekrar ateş cehenlerimlerine yürümekte ısrar ediyoruz biz? Neden?
Talip Apaydın Toz Duman İçinde - Vatan Dediler - Köylüler
3 kitaplık seride en sevdiğim kitap oldu. Şu ara yaşadığım sıkıntılar yüzünden umutsuz hissediyordum ama yıllarını savaşta harcamış, savaştan döndükten sonra her şeylerini kaybetmiş parasız pulsuz evsiz hayvansız hatta kışlık yiyeceksiz kalmış olmalarına rağmen bir umutla yaşamaya çalışan köylülerin engeller karşısında yılmadan çabalamalarını görünce içinde bulunduğum bu umutsuzluktan bir nebze de olsa kurtuldum. Hayata daha pozitif bakmamı ve daha çok çabalayıp çalışmak için motive olmamı sağladı. Okuduğum için mutluyum. Kitabın dili yalın ve akıcı. Sıkılmadan 2 günde rahatça bitirebilirsiniz.
Kitabın kahramanı Remzi yumuşak başlı bir insandır. Kimseyle kötü olmak istemez, kimsenin işine gücüne karışmaz. Kendi yağında kavrulmak ister. Aslına bakarsan köyün varsıllarındandır. Babası köyün eski sözü geçen ağalarından Rüstem ağadır. Rüstem ağa çoktan ölmüştür bütün malı mülkü Remzi ye kalmıştır. Yaşlı anası, karısı halime ve dört kızıyla
Roman, tarımda makinalaşmanın yeni başladığı dönemde köy hayatını bir gencin traktör sahibi olma tutkusu üzerinden anlatmaktadır. Talip Apaydın köy enstitüsü mezunudur. Anadolu'nun birçok yerinde öğretmenlik yaparak Anadolu'yu ve Anadolu insanını yakından çok iyi tanımıştır. Olaylar Özeler köyünde yaşanmaktadır. Köy ahalisi yazın ekin biçip harman sürmekte sonbaharda pancar söküp ekin ekmekteler yılın tamamına yakınını çalışarak geçirmektedirler. Köyün ileri gelenlerinden İzzet Ağa'nın oğlu Arif merkeze alınarak olaylar şekillendirilmektedir. Tarımda makinalaşma devri başlamış ve köye ilk traktör gelmiştir. Traktörü şaşkınlıkla izleyen köy halkı traktörün kısa zamanda birçok işi hallettiğini görünce daha çok şaşırmışlardır. O zamanlarda köylü oldukça yoksul traktör ise oldukça pahalıdır. Köyde sadece durumu iyi olan bazı kişilerin traktör alabilmesi söz konusudur. Arif çok çalışkan ve azimli bir gençtir. İçinde Emine'ye karşı bir sevda bulundurmaktadır. Buna ilk traktörü gördükten sonra traktör alma sevdası da eklenmiştir. Babası köyün varlıklısı olan İzzet Ağa çok arazisi varken kendisi de hasta olmasına ragmen bir türlü traktör almaya razı olmaz. Babasının hasta olmasıyla bütün işler Arif'e kalmıştır. Bir yandan bütün zorluklara gögüs gererek işleri halletmeye çalışır, bir yandan da inatçı babasını traktör almaya ikna etmeye çalışır. Arif'in öyküsü sürekliyici bir şekilde anlatılmaktadır. Bir yandan da yazar bizlere köy hayatını bütün gerçekliğiyle anlatır.
İyi okumalar dilerim...
