Tony Cliff

Lenin - Cilt 1 yazarı
Yazar
8.5/10
14 Kişi
93
Okunma
11
Beğeni
2.044
Görüntülenme

Tony Cliff Gönderileri

Tony Cliff kitaplarını, Tony Cliff sözleri ve alıntılarını, Tony Cliff yazarlarını, Tony Cliff yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Stalinizm ile Leninizm arasındaki bir fark:
Stalinist yazarlar bazen Stahanovizm ile kapitalist sömürünün en gelişmiş yöntemi Taylorizm arasında bir paralellik kuracak kadar dikkat­siz davranmışlardır. Örneğin petrol sanayisindeki yüksek eğitim kurum­ları için yazılan ve Yüksek Eğitim Bakanlığı tarafından onaylanan birel­ kitabı şu sözlere yer vermektedir: "Taylor'un emek araçlarının daha verimli kullanımı konusundaki görüşleri ve yöntemleri son derece ileri­cidir." (Bu sözler, Lenin'in "insanoğlunun makina tarafından köleleş­tirilmesi" şeklindeki Taylorizm tanımıyla karşılaştırılmalıdır.)
Kademeli parçabaşı iş sistemi, aynı zamanda devletin sürekli, temel üretim standardınıyükselterek işçilerin yaşam koşullarını düşürmesine imkan tanıyor. Nitekim, 1935 sonunda Stahanov kampanyasının baş­lamasının ardından her sanayi kolunun üretim standartlarında değişik­likler yapılmıştır. Yeni standartlar ortalama işçinin üretim düzeyine göre değil, "Stahanovcular 'ın üretimi ile diğer işçilerin ortalamalannın yeniden ortalamasının alınması" olarak saptanmıştır
Reklam
Nazi ekonomik sistemi ile Stalin dönemi SSCB e. sistemi
Parçabaşı iş sistemleri örneğin Nazi Almanyası'nda da aynı amaçla yaygın bir biçimde kullanılmıştır. Franz Neumann bu konuda şunları yazmaktadır : Sosyalist işçi sendikalarının sınıfa-ücret kavramı, [Nazi] Emek Bil­dirgesi'nin 29. Bölümü'nde tanımlanan "performans ücreti" (liestungs­ lohn) ile değiştirilmiştir. Parti Şeref Kongresi'nde Hitler, "saat ticaret­lerinde hiç bir artışa izin vermeyerek geliri sadece performanstaki artışla yükseltmek, Nasyonal Sosyalist önderliğin çelik ilkesi olmuş­tur" demiştir. Ücret politikasının ilkesi, çocuk işçiler için de dahil olmak üzere, yoğun bir biçimde parçabaşı iş ve primierin tercih edil­ mesidir. Böyle bir politika tamamen maneviyalı kırmaya yönelik bir po litikadır, çünküen bencil içgüdülere hitap etmekte ve iş kazalarını büyük çapta arttırmaktadır. 29 Neumann, Naziler'in parçabaşı iş sistemini uygulamakla neden bu kadar ısrarlı olduklarını şöyle anlatır: Performans ücreti uygulamasının ağır basması, ticaret farklılıkları sorununa toplumsal politikada önemli bir işlev kazandırır. Bu soru ­nun bir ekonomik sorun olarak değil, canalıcı siyasal önem taşıyan bir kitle denetimi sorunu olarak anlaşılması çok önemlidir. .. Ücret farklılaşması Nasyonal Sosyalist ticaret politikasının özüdür. ' . . Ücret politikası bilinçli bir şekilde kitle denetimine yöneliktir. Stalinistler de parçabaşı iş sistemlerini aynı amaçla kullanmış­lardır. Beş Yıllık Plan'ın başlamasından sonra parçabaşı ücretle çalışan sanayi işçisi oranı büyük bir hızla artmıştır
Lenin ve Troçki zamanında işçiler kendilerini kendi devletlerine karşı bile savunma haklarına sahiptiler. Örneğin Lenin şöyle demiştir: "Bizim şu anki devletimiz bürokratik bozuklukları olan bir işçi devle­tidir ... Devletimiz öyledir ki, tamamen örgütlü proletarya kendisini ona karşı korumalıdır; eğer işçilerin devielimizi korumalarını bekliyor­sak, işçi örgütlenmelerinden, işçilerin kendilerini kendi devletlerine karşı korumaları için yararlanmalıyız ...
Lenin, Ekim Devrimi'ni izleyen gün, İkinci Sovyetler Kongresi'nde, "Bize rehberlik eden şey deneyim olmalıdır; kitlelerin yaratıcı yeteneğine tam bir özgürlük tanımalıyız' diyordu. Sıradan insanların yaratıcı aktivitesi yeni toplumsal yaşamın temel öğesidir.. canlı, yaratıcı sosyalizm kitlelerin kendi ürünüdür." Kesinlikle hata yapmaktan korkmamak gerekirdi. Kitlelerin hataları kendi içinde bir yaratıcılığa sahipti: bırakın hata da yapılsın, bunlar yeni bir yaşam tarzını yaratan, yeni bir sınıfın hataları olacaktır... Ekonomik yaşamın örgütlenmesi konusunda kesin ve hazır plan yoktur ve olamaz. Hiç kimse böyle bir plan sunamaz. Bu aşağıdan, kitleler tarafından ve onların kendi deneyimleriyle yapılabilir.
Troika'nın resmen gömülmesi ise 1937'de Merkez Komitesi'nin bir plcnumunda o zamanlar Stalin'in sağ kolu olan Jdanov'un, "Troika ke­ sinlikle izin veriler n eyecek bir şey ... Troika bir çeşit yönetim kurulu­dur, oysa bizim ekonomik yönetimimiz tümüyle farklı bir çizgide oluşturulmuştur" demesiyle gerçekleşmiştir.
Reklam
Sovyet ekonomik yasaları üzerine 1935'de yayınlanan bir ders ki­tabı, "tek kişilik yönetim sosyalist ekonominin örgütlenmesindeki en önemli ilkedir" bile diyebiliyordu.
SSCB'de Troika sisteminin kaldırılışı
Büyük sanayileşme girişimiyle birlikte artık Troika'ya izin verile­mezdi, çünkü bunun varlıgı bile işçilerin sermaye birikiminin gerekle­rine tamamen boyun eğmelerini engellemeye yeterdi. Bu yüzden, Yük­sek Ekonomi Konseyi, Şubat 1928'de, Troika'yı sona erdirmeyi ve müdürün tam ve kayıtsız şartsız denetimini saglamayı hedef alan, Sa­nayi İşletmelerinin Yönetim, Teknik ve Bakım Personelinin Haklarına ve Görevlerine ilişkin Temel Yönetmelik başlıklı bir belge yayınladı.3 Eylül 1929'da ise Parti Merkez Komitesi aldıgı kararda şöyle diyordu: işçi komiteleri "fabrika yönelimine doğrudan müdahale edemezler ya da herhangi bir şekilde kendilerini fabrika yönetiminin yerine koymaya çalışamazlar; tüm güçleriyle tek kişilik yönetimi saglamaya, üretimi, fabrikanın gelişmesini arttırmaya ve dolayısıyla da işçi sınıfının maddi koşullarının iyileştirilmesine yardımcı olmalıdırlar ". Böylece müdür fabrikada tam yetkili ve tek söz sahibi oluyordu. Artık, ekonomi ko­nusundaki emirlerinin tümü, "kendisine baglı yönetim personeli ve tüm işçiler için koşulsuz olarak baglayıcıydı". Ekonomi alanında birçok soruna çözüm getirmesiyle ün yapmış olan L.M.Kaganoviç, bunu şöyle dile getiriyordu: "Ustabaşı atölyenin, fabrika müdürü de fabrikanın tam yetkili önderidir ve her ikisi de bu konumlarının getir­diği tüm haklara, görevlere ve sorumluluklara sahiplir."
Partide ve sendikalarda bürokrasinin güçlenmesiyle, Troika gittikçe daha büyük ölçüde etiketten ibaret bir hale geldi; giderek işçi kitleleri­ nin üzerinde bir konum edindi. Herşeye ragmen Troika, Beş Yıllık Plan 'ın başlangıcına kadar işçilerden gelen baskıya karşı sorumlu dav­ranıyordu ve bu yapının içinde işçi denetiminin bazı öğeleri varlığını sürdürebildi. İşçi denetimine taraftar olmayan ve Stalin'in faaliyetlerini destekleyen A. Baykov şöyle der: O dönem boyunca [Beş Yıllık Plan 'dan önce] müdür, büyük ölçüde işyeri sendika organı Zavkom 'a [fabrika sendika komitesi] ve Komünist Partisi'nin işyerindeki organı olan parti hücresine fiilen bağlıydı. Bu örgütlerin temsilcileri müdürün faaliyetlerini denetlemeyi kendi görevleri olarak görüyor ve çoğu zaman müdürün kararlarına müdahale ediyorlardı.
105 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.