Zana ve Nadia Muhsen, biri on beş, diğeri on dört yaşındayken babalarının 'tatile' diye gönderdiği Yemen'e ulaştıklarında yine babaları tarafından iki adama satıldıklarını anlarlar. 8 yıl sonra Zana kurtulur ama Nadia orada kalır. Zana gitmeden önce Nadia'ya bir söz verir. Onu oradan çıkaracağını söyler. Kitapta Zana ve annesinin, Nadia'yı kurtarmak için verdiği mücadeleyi okuyoruz.
Çok etkilendim ama bir yandan da çok öfkelendim, çok sıkıldım çok kızdım. Çünkü bir erkekle bir kadın arasında biyolojik farklılıklar dışında ne fark olabileceğini aklım almıyor. Empati yeteneği gelişmiş biri olarak görürdüm kendimi ama köle tacirliğini, erkeklerin kadınlar üstünde hakimiyet kurma çabalarını, bir babanın kızının en hassas dönemlerinde onu 'satmaya' kalkışmasını anlayamıyorum. Aklım almıyor. Gerçekten anlamak için çabaladım ama bunu anlayamıyorum. Kitapta 'Biz Yüce Allah'ın Kullarıyız. Müslümanız' ayağıyla gezen ve insanları giyinişine göre dinsiz ilan eden bir sürü insan var. Ama 'satın aldıkları' kadın onların zoruyla doğum yaptıktan en geç bir hafta sonra tekrar bu ilişkiye zorlandıklarında, güneşin altında sabahın köründen çalışmaya başladıklarında, elleri nasır tuttuklarında ona el kaldırırken dinleri nerede??
Geçtiğimiz günlerde böyle bir kitabın üstüne bir cinayet haberi aldık ve ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Üzücü.
Annemi Bir Kez Daha Görebilsem de ki tadı yakalayamadığım için üzüldüğüm , sonrasında edebi kaydı taşınmadan kamuoyu oluşturmak adına yazıldığını anlayarak bir çırpıda okuduğum bir kitap oldu benim için. Hâlâ günümüzde kadına uygulanan şiddetin her yerde her şekilde örtbas edilmesi gerçeğiyle insanların, üç maymunu oynaması kadar acı.
Annemi Bir Kez Daha Görebilsem in
